mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 481

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W ostatnim akordzie l.r. w A nie ma znaków przywracających g i b. Tę wyraźną niedokładność, sprowokowaną przypuszczalnie kreśleniami i zmianami (skreślony akord brzmiał e-ais-cis1-g1), poprawiono już w Wn (→Wf→Wa). W Wa dodano jeszcze  ostrzegawczy przed g3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 482

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Wpisany w A (→Wn1)  ostrzegawczy przed e3 to przypuszczalnie pozostałość pierwotnej notacji, w której poprzedni akord zapisany był z es3. W Wf (→Wa) i Wn2 niepotrzebny znak usunięto. W Wa dodano kasowniki ostrzegawcze przed g1 i g2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 484

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Na wzór autentycznego  ostrzegawczego przed b3 w tekście głównym dodajemy analogiczny znak przed b.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 485

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

c4 i c3 w A (odczyt dosłowny→Wn)

!!!   miniat: 2 miary, tylko górna 5-linia, bez fff.           Tu pusta klisza 

Tercje w A (interpretacja kontekstowa) i Wf (→Wa)

TGTU
..

Brak w Wn nut a3 i a2 na 1. i 4. ósemce taktu trzeba położyć na karb wyjątkowo niedokładnego pod tym względem zapisu A – zdaniem redakcji, Chopin napisał tam te nuty, ale w pośpiechu nie sprawdził, czy są widoczne na skrzyżowaniu laseczek z liniami dodanymi. Wszelkie wątpliwości co do intencji kompozytora rozwiewa dodanie obu nut w korekcie Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych , Niedokładności A

t. 485-486

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 i  w A, odczyt dosłowny

EZnieU

 i > w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

 i > w Wn1

EZnieU1 (3 znaki) + EZnieU2 (1 akcent)

 i > w Wf

EZnieU1 + EZnieU3

 i  w Wa

EZnieU1 + akcent długi 485 EZnieU

 w Wn2

EZnieU1
..

Zdaniem redakcji, wirtuozowski rozmach i blask wymagają tu raczej akcentów niż diminuend, toteż w tekście głównym interpretujemy wszystkie znaki A jako akcenty (długie i krótkie). Wydrukowane w Wn (→Wf→Wa) znaki , jeszcze wydłużone w stosunku do notacji A, tym bardziej utrudniają odczytanie prawdopodobnego zamysłu kompozytora. Przesunięcia akcentu pod koniec t. 485 są z pewnością wynikiem niedokładności sztycharzy Wn1 i Wf1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niedokładności Wa