Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t.

Utwór: op. 22, Polonez

Bez znaku w Wf (→Wn)

!!!   miniat: nic.                      Tu bez kliszy 

> w Wa

jak TGTU, ale bez nawiasu

[>] proponowany przez redakcję

..

Brak w Wf (→Wn) akcentu na synkopowanym akordzie l.r. to wyraźna niedokładność zapisu, toteż dodajemy go w tekście głównym. Akcent ma również Wa.

kategoria redakcyjna:

t.

Utwór: op. 22, Polonez

..

Tak jak w t. 62, którego omawiany takt jest dosłownym powtórzeniem, w Wf (→Wn1,Wa) brak  przywracającego es3 w 7. od końca nucie biegnika. Oczywisty błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna:

t.

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

Arpeggio i przednutka nieprzekreślona w A1

!!!   miniat: wycinek, ten akord, obie pięciolinie.              EZTU

Przetrzymana przekreślona przednutka w Wf (→Wa)

EZnieU2

Przekreślona przednutka i arpeggio w Wn

EZnieU

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU1

..

Arpeggio przed akordem z przednutką nie zostało poprawnie odtworzone w żadnym z pierwszych wydań. Wersja Wf (→Wa) to najprawdopodobniej zniekształcony zapis A1 – oznaczający arpeggio pionowy łuk odtworzono jako konwencjonalny, co w tym wypadku nadało mu postać łuku przetrzymującego przednutkę. W Wn wężyk arpeggia obejmuje błędnie także es w l.r. We wszystkich wydaniach przednutka jest – wbrew A1 – przekreślona, co prawdopodobnie jest niedokładnością lub rutynową adiustacją. Nie ma to wszakże wpływu na wykonanie, gdyż Chopin często traktował przekreślone i nieprzekreślone drobne ósemki zamiennie. W tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczną pisownię A1, zaś jako wersję alternatywną proponujemy rekonstrukcję notacji [A2], przy założeniu, że w Wn1 odtworzono prawidłowo wszystkie elementy zapisu oprócz zasięgu wężyka. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wf

t.

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

W zapisie pochodu tercji Chopin w A (→Wf,KFWn) wpisał 4 niekonieczne (ostrzegawcze?) kasowniki w t. 55: przed c4 (6. szesnastka), e3 (11. szesnastka), d3 (16. szesnastka) i a2 (18. szesnastka). Pominął natomiast potrzebny  przywracający cis2 na 11. szesnastce t. 56, co również powtórzono we wszystkich wymienionych źródłach. W Wa usunięto dwa niepotrzebne znaki, przed c4 i d3, a ponadto w trzech miejscach zmieniono enharmonicznie ortografię Chopinowską:

  • 12. szesnastkę t. 55 zapisano jako es3-ges3, usuwając niepotrzebne wówczas kasowniki przed następną tercją i dodając  przywracający e3 w kolejnej;
  • podobnie oktawę niżej w t. 56 (6., 7. i 8. szesnastka);
  • 11. szesnastkę t. 56 zapisano jako b1-des2, usuwając niepotrzebne wówczas kasowniki przed następną tercją i dodając  przywracający h1 w kolejnej. Notacja ta jest podobna do użytej przedtem przez Chopina (najpierw dwie oktawy wyżej, a następnie oktawę wyżej).

coś

kategoria redakcyjna:

t.

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

as3-b3-as3 w A (→KF,Wf), interpretacja kontekstowa i Wa

! miniat: Corel.             TGTU = bemol as3, 13. szesnastka 

a3-b3-as3 w Wn, interpretacja kontekstowa

..

W A (→KF,Wf) nie ma znaków chromatycznych przed 13. i 15. szesnastką. Ponieważ występujące wcześniej znaki (w tym wypadku  przed a2) uznawano wówczas często za alterujące także położone na tej samej wysokości nuty pod przenośnikiem oktawowym, należało sprecyzować, czy w 4. grupie szesnastek występuje a3 czy as3. Kontekst melodyczno-harmoniczny, a także porównanie z podobnym t. 23 wskazują na dwukrotne as3, toteż dodajemy  przed 13. szesnastką, jak to zrobiono w Wa. Wersja Wn, brzmieniowo akceptowalna, jest wszakże niemal na pewno nieautentyczna, gdyż trudno przypuszczać, by Chopin nie oznaczył przywrócenia as3 w odstępie dwóch nut.

kategoria redakcyjna: