Zagadnienia : Błędy A

t. 1

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A nie ma  podwyższającego es2 na e2. Trudno wytłumaczyć to przeoczenie inaczej niż pośpiechem. Błąd skorygowano już w Wn1 (→WfWa, →Wn2). W analogicznym t. 325 odpowiedni znak jest we wszystkich źródłach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 48

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako najniższą nutę 3. akordu A ma as1. O pomyłce Chopina świadzy g1 w partii klarnetu w Rork, a także porównanie z analogicznym t. 392. Błąd został poprawiony, być może przez Chopina, już w Wn1 (→WfWa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 54

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W ostatniej ćwierćnucie l.r. A ma dodatkową nutę Es. Jest to niemal na pewno błąd osoby pogrubiającej pewne fragmenty Tutti (patrz charakterystyka A). Co ciekawe, nuty tej nie ma w wydaniach, mimo że w Wn1 nie widać śladów jej usuwania. Być może więc w czasie, gdy A służył jako podkład do Wn1, pogrubień i błędu nie było (nie jest to rozstrzygający argument, gdyż sztycharz mógł po prostu pomylić takty, drukując oktawę z t. 53).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 55

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Akord pr.r. na 2. mierze taktu został w A skreślony i wpisany ponownie na lewo od pierwotnej pozycji. Początkowy wpis jest możliwy do odczytania – był to dwugłosowo zapisany akord z ćwierćnutą c2-f2-as2 w dolnym głosie i półnutą es3 w górnym. Widać, że Chopin wpisał o jedną linię dodaną za dużo, a w poprawionej wersji zrezygnował jeszcze z nuty f2.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Skreślenia A

t. 57

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Zapis ostatniego akordu pr.r. w A budzi w zdumienie – nad trzema nutami g1-e2-g2 znajduje się jeszcze czwarta, mniej więcej na wysokości c3 lub d3, lecz pozbawiona linii dodanych, tak iż nie wiadomo jaką nutę miałaby przedstawiać. Nie jest to przy tym jeden z kleksów odbitych od sąsiedniej strony, których w tym i następnych taktach jest kilkanaście. Zdaniem redakcji jest to pomyłkowo pogrubiony przypadkowy odprysk atramentu lub kropka staccato. Za tą ostatnią możliwością zdaje się przemawiać obecność takiej kropki w Wn1, jednak kropkę w Wn1 można też wytłumaczyć innego rodzaju błędem – patrz sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Błędy A