Zagadnienia : Niedokładności Wn
|
t. 29-31
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zakres łuków pr.r. A nie budzi wątpliwości, mimo że żaden z nich nie przekracza kreski taktowej (por. dokładniej zapisane łuki l.r.). Łuki Wn1, a w jeszcze większym stopniu Wf (→Wa), zadziwiają niedokładnością. Notację A prawidłowo odczytano tylko w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wa |
||||||||||||||||
|
t. 29-32
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Osiem znaków staccato na pierwszych ćwierćnutach tych taktów (w obu rękach) ma w A postać wyraźnych kliników (tylko znak w l.r. w t. 30 można by w innym kontekście uznać za kropkę). Mimo to w wydaniach odtworzono je jako kropki, co jest uproszczeniem charakterystycznym dla sztycharza Wn1, niepoprawionym w żadnym z pozostałych wydań. Brak znaku pr.r. w t. 31 to oczywiste przeoczenie Wn1 (→Wf→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Kliniki |
||||||||||||||||
|
t. 29-32
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Notacja akcentów w A jest wyraźna i jednoznaczna – cztery akcenty długie na 3. miarę każdego taktu. Mimo to w wydaniach nie odtworzono wiernie ani umiejscowienia, ani długości znaków. Wszystkie zmiany w Wn1 i Wf mają niewątpliwie przypadkowy charakter, co przy ciasno upakowanym tekście prowadzi do niejasności i utrudnia interpretację i odtworzenie ich pisowni. Akcenty rozpoczynają się niekiedy tak blisko kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||||||||||||
|
t. 53-55
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuki przetrzymujące c2 zostały w Wn1 odtworzone dosłownie, jako krótkie, poziome łuczki poprzedzające ćwierćnuty c2 na początku t. 54 i 55. Zapisu tego nie zrozumiano w Wf (→Wa), przydzielając łuki do dolnych nut akordów, g1-as1. W Wn2 zinterpretowano łuki A zgodnie z ich znaczeniem. Podobne nieporozumienie dotyczące Chopinowskiego łuku przetrzymującego widzimy także w t. 55-56. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||||||||||||
|
t. 55
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Znak w A jest niewątpliwie akcentem długim na 2. mierze taktu, choć wskutek skreślenia w partii pr.r. jego związek z poprawianym akordem uległ zatarciu. Było to zapewne przyczyną błędnego odtworzenia znaku w Wn1 (→Wf→Wa) jako całotaktowych widełek kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
i różne akcenty w 
, że wydaje się, iż oba znaki tworzą parę wspólnie akcentującą jedno uderzenie (Chopin dość często używał takich połączeń, ale tutaj 
mają dotyczyć 2. miary; rodzaj użytych akcentów nie jest przy tym oczywisty, ale są one dłuższe niż np. znaki w t. 24-26 i 28. 
