Zagadnienia : Adiustacje Wa
|
t. 1
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Użycie przysłówkowej końcówki -mente było charakterystyczne dla utworów młodego Chopina. W tekście głównym uwzględniamy korektę – prawdopodobnie Chopinowską – w Wf (→Wa). W Wa ponadto zmieniono starszą, a obecnie już nieużywaną formę simplice na jej nowoczesny odpowiednik semplice. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||
|
t. 4-28
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Brak pedalizacji w t. 4 i 28 wydaje się być niedokładnością pisowni. W dwóch pierwszych taktach Chopin w charakterystyczny sposób różnicuje wykonanie – z pedałem lub bez – w zależności od tego, czy ćwierćnuty tworzące rozłożony akord można zatrzymać ręką, czy nie. Możliwe, że użycie takiej samej pedalizacji dwa takty później uważał za oczywiste (por. sąsiednią uwagę). W repryzie (t. 325-336) odpowiednie takty pojawiają się dwukrotnie (t. 328 i 336), oba razy z pedalizacją. Znak kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wn , Niedokładności A |
||||||||||||||
|
t. 4-28
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W t. 4, 12 i 28 w A nie ma łuków w partii l.r. Są to te same takty, w których brakuje znaków pedalizacji. Być może pisząc czwarty, ostatni takt akompaniamentu opartego na naprzemiennym wykorzystaniu dwóch schematów, Chopin był już myślami przy następnym takcie, zbudowanym inaczej. W Wn1 (→Wf) dodano łuki w t. 12 i 28, w obu wypadkach powtarzając łuk użyty dwa takty wcześniej (w szczególności w t. 12 powtórzono błędny łuk z t. 10). Wskazuje to, zdaniem redakcji, raczej na działanie adiustatora. W Wa i Wn2 uzupełniono także łuk w t. 4, a w Wn2 poprawiono ponadto łuk w t. 12. Tę ostatnią wersję podajemy w tekście głównym, gdyż brak łuków w omawianych taktach uważamy za niewątpliwą niedokładność notacji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
||||||||||||||
|
t. 5-6
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Wersja Wn1 (→Wf) oznacza w zasadzie to samo wykonanie, co wersja A – ćwierćnuta f1 w ostatnim akordzie t. 5 nie jest przetrzymana, więc należy ją zagrać, a półnutę w t. 6 przetrzymać. Tego rodzaju niejasny zapis musi być pomyłkowy, nie jest jednak pewne, czy błąd popełniono przy sztychowaniu tekstu A, czy przy realizowaniu zleconej przez Chopina korekty. Jeśli przyjąć, że zrealizowano tylko część zleconych poprawek – dodano kropkę przedłużającą półnutę w t. 5 i dłuższy łuk przetrzymujący, a nie usunięto f1 z akordu na 3. ćwierćnucie taktu, celem ewentualnej korekty mogła być wersja podana w Wa. Wobec powyższych wątpliwości w tekście głównym podajemy poprawny tekst A, którego autentyczność jest niepodważalna. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Połowiczne korekty |
||||||||||||||
|
t. 5-6
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Niejasne umiejscowienie łuku Wn1 – można w nim widzieć łuk c1-des1 (odczyt dosłowny) lub c1-b (interpretacja Wf), lub nawet a-b – wskazuje na możliwość pomyłki sztycharza. Z tego względu w tekście głównym podajemy niebudzący zastrzeżeń łuk A. Zdaniem redakcji, nie można tu jednak wykluczyć korekty Chopina, niedokładnie zrealizowanej przez sztycharza. W tym przypadku za wersję prawdopodobnie zamierzoną przez Chopina uważamy łuk a-b. Wersja Wa jest zapewne dowolna, a w Wn2 przywrócono tekst A. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
w t. 12 w 
w t. 12 w 
