mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Wa
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 485-486

 i  w A, odczyt dosłowny

EZnieU

 i > w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

 i > w Wn1

EZnieU1 (3 znaki) + EZnieU2 (1 akcent)

 i > w Wf

EZnieU1 + EZnieU3

 i  w Wa

EZnieU1 + akcent długi 485 EZnieU

 w Wn2

EZnieU1

Zdaniem redakcji, wirtuozowski rozmach i blask wymagają tu raczej akcentów niż diminuend, toteż w tekście głównym interpretujemy wszystkie znaki A jako akcenty (długie i krótkie). Wydrukowane w Wn (→Wf→Wa) znaki , jeszcze wydłużone w stosunku do notacji A, tym bardziej utrudniają odczytanie prawdopodobnego zamysłu kompozytora. Przesunięcia akcentu pod koniec t. 485 są z pewnością wynikiem niedokładności sztycharzy Wn1 i Wf1.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Błędy Wn, Niedokładności Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.