mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 47-48

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Podwójne łuki w A, interpretacja kontekstowa

Idem, tylko pr.r.

Pojedyncze łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

bez dolnych, rozdzielone na kresce taktowej

Tylko pr.r. w WfS

Podwójne łuki w Wn2
..

Interpretacja łukowania A nastręcza trudności. Najważniejszą kwestią jest, czy Chopin chciał zachować podwójne łuki, czy też jedna z wersji – prawdopodobnie długi łuk nad całą frazą – miała zastąpić drugą. Na tę drugą możliwość zdaje się wskazywać brak dokończenia w t. 48 dwóch z czterech łuków zapisanych na końcu t. 47 (poprawki bez skreślenia eliminowanej wersji zdarzają się w rękopisach, w tym autografach, np. w Etiudzie Ges op. 10 nr 5, t. 83). Tak w każdym razie (nie licząc niedokładnie, zbyt późno rozpoczętego łuku l.r.) odtworzono to w Wn1, a następnie – po poprawieniu tej niedokładności – w Wf (→Wa). W Wn2 uwzględniono podwójne łukowanie A.

We wszystkich wydaniach ćwierćnuty w t. 48 objęte są osobnymi łukami, co raczej nie odpowiada pisowni A (sztycharz być może zasugerował się sąsiednimi taktami). Przy uwzględnieniu artykulacji portato i akcentu, różnica nie ma jednak praktycznego znaczenia.

W tekście głównym podajemy najbliższą zapisowi interpretację A, z podwójnymi łukami. Wersję Wf (→Wa) można uważać za równorzędną interpretację alternatywną.

Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji dla pr.r.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 51

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki nad kwintolą w A

!!!   miniat: nic.          EZTU

Idem, tylko pr.r.

Łuki nad szesnastkami w Wn (→Wf→Wa)

Tylko pr.r. w WfS
..

Łuki na 3. mierze taktu pełnią w A podwójną funkcję – rytmiczną jako część oznaczenia grupy nieregularnej i artykulacyjną. W wydaniach objęto nimi jedynie grupę szesnastek (bez pauzy). W tekście głównym zachowujemy pisownię A, jednak obie wersje można uważać za równorzędne – Chopin w pierwszym odruchu oznaczał grupy nieregularne z reguły za pomocą liczby i łuku, następnie jednak często rewidował łuki, przekształcając je w łuki artykulacyjno-frazowe.

Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji dla pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki "triolowe"

t. 52

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk A, odczyt dosłowny

Łuk A, interpretacja kontekstowa

Łuk Wn1 (→Wf)

EZnieU1

Łuki dla obu rąk w Wa i Wn2

Łuki dla obu rąk proponowane przez redakcję
..

Łuk wpisany w A obejmuje tylko ten takt, jednak łuk w następnym takcie (na nowej stronie rękopisu) wyraźnie wskazuje na kontynuację. W tekście głównym przyjmujemy, że to ten drugi łuk określa tu intencję Chopina. Łuk Wn1 (→Wf) jest ewidentnie pomyłkowy, co zadiustowano w Wa i Wn2. W wydaniach tych uzupełniono również łuk w partii l.r., co można uważać za uzasadnione wobec konsekwentnego łukowania partii obu rąk w pozostałych częściach tego fragmentu (t. 44-55).

Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompania­men­tem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z trzech pierwszych wersji źródłowych.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 53

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Różne łuki w A

!!!   miniat: 2 ćwierćnuty, bez biegnika, bez pedału, obie pięciolinie, bez akcentów.              Tu EZTU w pr.r. i EZnieU w l.r.

Nowe łuki w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU obie ręce

Łuki kontynuujące proponowane przez redakcję

EZTU obie
..

A ma w pr.r. łuk kontynuujący, a w lewej – nowy, co można uznać za uzasadnione wobec braku łuku l.r. w poprzednim takcie. W tekście głównym ujednolicamy łukowanie obu rąk zgodnie z analizą przeprowadzoną w tamtym takcie.

Jeśli w uwadze poniżej wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji z łukiem tylko w pr.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 54-55

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki 7 nut w A

!!!   miniat: nic.              EZTU (w l.r. z krótkim na końcu taktu!)

Łuki 8 nut w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU (l.r. 2 łuki)
..

Na ostatniej mierze t. 54 łuki w A obejmują tylko pierwszych 7 trzydziestodwójek. W wydaniach objęto nimi 8 nut (w Wn1 w l.r. łuk pomyłkowo obejmuje całą figurę, a w Wf ponadto skrócono odpowiednio łuk w t. 55). Niedokładność ta jest w tym przypadku zrozumiała, zwłaszcza w odniesieniu do łuku pr.r., który kończy się pomiędzy ges2 a as2.

Jeśli w t. 53 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji z łukami tylko w pr.r.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf