A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 51

Łuki nad kwintolą w A

!!!   miniat: nic.          EZTU

Idem, tylko pr.r.

Łuki nad szesnastkami w Wn (→WfWa)

Tylko pr.r. w WfS

Łuki na 3. mierze taktu pełnią w A podwójną funkcję – rytmiczną jako część oznaczenia grupy nieregularnej i artykulacyjną. W wydaniach objęto nimi jedynie grupę szesnastek (bez pauzy). W tekście głównym zachowujemy pisownię A, jednak obie wersje można uważać za równorzędne – Chopin w pierwszym odruchu oznaczał grupy nieregularne z reguły za pomocą liczby i łuku, następnie jednak często rewidował łuki, przekształcając je w łuki artykulacyjno-frazowe.

Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji dla pr.r.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Łuki "triolowe"

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa