mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 1

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk pr.r. od półnuty w A

!!!   miniat: ten takt, obie pięciolinie, bez metrum i tempa.      Tu TGTU tylko pr.r.

Łuki od półnuty w Wn i WfD

TGTU 

Różne łuki w Wf

TGTU l.r.; od połowy taktu pr.r.

Łuki od połowy taktu w Wa

obie ręce od F-f-f1
..

W tekście głównym uwzględniamy dodany w korekcie Wn łuk dla l.r. – por. analogiczny łuk A w t. 91-92 – mimo że dodanie go przez Chopina nie jest całkiem pewne. Niewątpliwie pomyłkowe skrócenie w Wf łuku pr.r. skłoniło adiustatora Wa do podobnej zmiany w partii l.r. Błąd Wf został poprawiony ołówkowym wpisem w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Autentyczne korekty Wn

t. 2-3

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Dwa łuki w A

!!!   miniat: nic.          EZTU

Jeden łuk w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Obie źródłowe wersje łukowania tej frazy zostały zapisane przez Chopina w A – dwa łuki w omawianym miejscu, jeden w analogicznych t. 92-93. Łuk Wn (→Wf→Wa) jest efektem korekty, być może Chopinowskiej, nie zmieniano jednak prawidłowo odtworzonych łuków A, lecz inne, błędne łukowanie – ślady wskazują, że pierwotny łuk sięgał do 2. ćwierćnuty w t. 3. W tej sytuacji w tekście głównym pozostawiamy wersję A, uważając wersję wydań za równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 3-4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk od 2. miary pr.r. w A

!!!   miniat: t. 3 od 2. miary, obie pięciolinie, zwężone w pionie, bez 'Violini'.                   TGTU tylko pr.r.

Łuk pr.r. od 3. miary w Wn1 (→Wf)

EZnieU

Łuki od 2. miary w Wa i Wn2

TGTU (obie ręce)
..

Łuk Wn1 (→Wf) jest wyraźnie błędny (postawiony o ćwierćnutę za daleko), co poprawili adiustatorzy Wa i Wn2. W obu tych wydaniach dodano też łuk dla l.r., co uważamy za trafną decyzję, uzasadnioną autentycznymi łukami w zakończeniu tej części i możliwą Chopinowską korektą Wn1 w t. 1-2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 4-5

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk do t. 5 w A, Wa i Wn2

!!!   miniat: nic.                TGTU

Łuk w t. 4 w Wn1 (→Wf)

tylko do ostatniej ósemki w t. 4
..

Krótszy łuk Wn1 to – wraz z poprzednim – wyrazisty przykład dezynwoltury, z jaką sztycharz Wn1 traktował łukowanie zapisane w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 7-8

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki od 2. ósemki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU (2 łuki)

Łuki od 1. ósemki w Wn1 (→Wf)

2 x całotaktowe

Różne łuki w Wa

t. 7 całotaktowy, t. 8 TGTU
..

W A początki łuków l.r., zarówno w figurach obejmujących cały takt, jak i półtaktowych, w zdecydowanej większości nie obejmują podstawy basowej, opatrzonej zazwyczaj kropką staccato. Mimo że Chopin nie zawsze stawiał je precyzyjne (np. łuk w t. 8), systematyczne odtwarzanie ich w Wn1 (→Wf→Wa) jako cało- lub półtaktowych raczej nie odpowiada jego intencji (por. charakterystykę Wn1), co zauważono w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa