mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wn

t. 2-3

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Na 2. i 3. mierze t. 2 w Wn (→Wf→Wa) błędnie odtworzono podział akordów pomiędzy ręce – nuty b1 i h1 zostały wbrew A przydzielone do l.r.
W Wn1 (→Wf) wszystkie pięć nut akordu na początku t. 3 umieszczono błędnie na jednej laseczce.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 3-4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk od 2. miary pr.r. w A

!!!   miniat: t. 3 od 2. miary, obie pięciolinie, zwężone w pionie, bez 'Violini'.                   TGTU tylko pr.r.

Łuk pr.r. od 3. miary w Wn1 (→Wf)

EZnieU

Łuki od 2. miary w Wa i Wn2

TGTU (obie ręce)
..

Łuk Wn1 (→Wf) jest wyraźnie błędny (postawiony o ćwierćnutę za daleko), co poprawili adiustatorzy Wa i Wn2. W obu tych wydaniach dodano też łuk dla l.r., co uważamy za trafną decyzję, uzasadnioną autentycznymi łukami w zakończeniu tej części i możliwą Chopinowską korektą Wn1 w t. 1-2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Wn1 (→Wf→Wa) podaje błędnie Fl. przy najniższym głosie. Pomyłkę zauważono tylko w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 6

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Rytm w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, bez wideł, tylko górna 5-linia.      EZnieU1

Rytm w Wn

EZnieU

Rytm w Wf

EZnieU2

Interpretacja Wf proponowana przez redakcję

EZnieU3

Rytm w Wa

EZnieU4

Interpretacja A proponowana przez redakcję

EZTU
..

Wszystkie zapisy źródłowe 2. połowy taktu są błędne lub niejasne, żaden z nich nie daje się jednak poprawić w sposób, którego nie można by kwestionować.

  • W A 3. miara taktu liczy 9 trzydziestodwójek.
  • W Wn wprowadzenie mniejszej czcionki do zapisu trzydziestodwójek nie wpływa na wartości rytmiczne i wydaje się być dowolnością szty­charza – mógł on dopatrzeć się w A różnicy wielkości główek nutowych pomiędzy pierwszą a 2. połową taktu. Jest to tym bardziej prawdopo­do­bne, że po wpadce z pierwszym Tutti I cz. Koncertu, zapewne starał się on zwracać uwagę na drobne nawet różnice wielkości główek.
  • Skorygowany zapis Wf, który odczytany dosłownie jest co najmniej niejasny, mógł być pokłosiem tej pomyłki. Ponieważ korekty Wf dokonano być może na polecenie Chopina, należy zastanowić się, jaki mógł być jej zamierzony efekt. Proponowane rozwiązanie jest zarówno poprawne formalnie, jak i bardzo zbliżone do realnego zapisu źródłowego.
  • Jaka myśl przyświecała adiustatorowi Wa – trudno zgadnąć.

W tej sytuacji tekst główny opieramy na wersji A, która mimo nieścisłości wydaje się najpe­wniejsza źródłowo. Z dwóch naturalnych możliwo­ści poprawienia błędu – zmiany dwóch trzydziesto­dwójek na sześćdziesięcioczwórki lub usunięcia jednej z kropek przedłużających ósemkę es1 – wybieramy tę drugą, dającą gładszy postęp figuracji wprowadzającej temat główny. Jako alternatywną wersję proponujemy zmodyfikowaną wersję Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 10

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W A (→Wn1→Wf) nie ma  obniżającego f na fes. To oczywiste przeoczenie Chopina poprawiono w Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A