Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 67

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Szesnastki w AI i Wf (→Wn,Wa2)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.     jak TGTU, ale bez łuku

Ćwierćnuta w A

!!!     ćwierćnuta a1 w 2. połowie taktu

Szesnastki z łukiem w Wa3 (→Wa4)

!!!    TGTU 

..

Wersja A wydaje się być przejściowym tylko odejściem od pierwotnej koncepcji, gdyż korygując Wf (→Wn,Wa) Chopin przywrócił figurę szesnastkową, użytą przedtem w AI (jako powtórzenie motywu z t. 14). Dodajemy nad szesnastkami łuk, wzorując się na łuku dodanym przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa) w t. 14, a także na łukach w analogicznych t. 15 (korekta Wf) i 68 (A). Uzupełnienie to wprowadzono już w Wa3 (→Wa4).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 68

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W Wf1 (→Wn1) omyłkowo zamieniono dolne nuty 3. i 4. akordu pr.r. – e1 pojawia się na 3. szesnastce, a dis1 na czwartej. Pomyłkę – raczej oczywistą przy porównaniu z analogicznym t. 16 – poprawiono zarówno w późniejszych Wn, jak i w Wa. Natomiast w Wf2 korektę przeprowadzono niedokładnie, pozostawiając w 4. akordzie błędne dis1. Warto zauważyć, że z harmonicznego punktu widzenia rażący jest tylko błąd na 4. szesnastce – wersja z e1 jako dolną nutą obu omawianych akordów byłaby najzupełniej możliwa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 68

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Trójdźwięk w AI

!!!   miniat: ta z t. 15.        Tr=puste;    red= pierwsza szesnastka TGTU, druga gis1 dolny głos, cis2-e2 górny, ponadto cała 1. połowa taktu jedno wiązanie w górnym głosie, ponadto ais1 i his1 (3. i 4. szesnastka) podłączone do górnego głosu (jak w t. 15)

Seksta w A (→WfWn,Wa)

!!!    TGTU

..

Wersja AI (zapisana dla t. 15) jest wcześniejsza. W tekście głównym podajemy ostateczną redakcję pozostałych źródeł.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 73-74

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

A i cis1 w AI

!!!   miniat: 2. połowa t. 73, obie pięciolinie.      Tu A na 5. szesnastce l.r. i bez kaso na 6.

c i c1 w A (→WfWn,Wa)

!!!    tr = w obu taktach kaso c na 5. i c1 na 6. szesnastce (bez kaso na ostatniej);            red=TGTU

..

Brak w AI  przed 6. szesnastką dolnego głosu oznacza, że w obu taktach ma ona brzmieć cis1. Znając wersję ostateczną, można mieć wątpliwości, czy Chopin po prostu nie zapomniał  przed tą nutą. Użycie jako 5. szesnastki l.r. jest jednak mocnym argumentem za autentycznością odczytanej dosłownie wersji AI.

W A (→WfWa2Wa3) brak  przed ostatnią nutą pr.r., co jest oczywistą niedokładnością zapisu. W Wn1 (→Wn1a) znak uzupełniono w t. 74, w pozostałych wydaniach – w obu taktach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 74

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

a w AI, A, Wa i Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.       Tu TGTU (a na 5. szesnastce )

h w Wf (→Wn1)

!!!     zamiast a na 5. szesnastce.

..

Wersja Wf (→Wn1) jest zapewne błędna, co potwierdza odręczna poprawka w WfS. Błąd poprawiono także w Wa i w późniejszych Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfS