op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll



op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
W Wf1 (→Wn1) omyłkowo zamieniono dolne nuty 3. i 4. akordu pr.r. – e1 pojawia się na 3. szesnastce, a dis1 na czwartej. Pomyłkę – raczej oczywistą przy porównaniu z analogicznym t. 16 – poprawiono zarówno w późniejszych Wn, jak i w Wa. Natomiast w Wf2 korektę przeprowadzono niedokładnie, pozostawiając w 4. akordzie błędne dis1. Warto zauważyć, że z harmonicznego punktu widzenia rażący jest tylko błąd na 4. szesnastce – wersja z e1 jako dolną nutą obu omawianych akordów byłaby najzupełniej możliwa.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość