mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 34

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

d2 w AI i A (→Wf→Wa2→Wa3)

!!!   miniat: 2 pierwsze tercje, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.     Tr= kaso d2;    red=kaso x2 d2 i d1 = TGTU

dis2 w Wn i Wa4

!!!    Tu pusta klisza 
..

Brzmienie d2 na początku taktu nie ulega wątpliwości ani w autografach, ani w Wf i Wa2 (→Wa3). Brak w A (→Wf1→Wn,Wa)  obniżającego dis1 na d1 na 2. szesnastce t. 34 jest więc oczywistym przeoczeniem Chopina (w rękopisach i pierwszych wydaniach jego utworów znajdujemy setki podobnych niedokładno­ści). Błąd poprawiono jednak tylko w Wf2, gdyż problem niezgodności d2 na początku taktu i dis1 na 2. szesnastce adiustator Wn rozwiązał usuwając  sprzed d2. Błędną wersję z dis2 i dis1 wprowadzono – zapewne pod wpływem Wn – także w Wa4. Trzeba jeszcze raz podkreślić, że oba autografy – mimo niedokładnej pisowni – są zupełnie jednoznaczne, jeśli chodzi o użycie w tym takcie akordu h-moll, a nie H-dur, a wersję tę potwierdza następnie zarówno korekta Wf2, jak i egzemplarze lekcyjne, noszące liczne ślady opracowywania Etiudy z Chopinem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf

t. 45

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W obu autografach brakuje niektórych z potrzebnych w tym takcie kasowników, choć te które są, pozwalają odczytać tekst bez żadnych wątpliwości:

  • w AI nie ma znaku przed c2 w 3. akordzie pr.r., zaś  przed c powtórzony jest niepotrzebnie na 6. szesnastce taktu (ze względu na skrótowy zapis oktaw znak dotyczy także dolnego C); 
  • w A nie ma  przed dolnym C na 2. szesnastce, a jedynym znakiem w partii pr.r. jest  przed c2 w ostatnim akordzie.

Potrzebne znaki dodano w Wf (→Wn,Wa), a w Wn4 (→Wn5) usunięto zbędny  na końcu taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 73-74

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

A i cis1 w AI

!!!   miniat: 2. połowa t. 73, obie pięciolinie.      Tu A na 5. szesnastce l.r. i bez kaso na 6.

c i c1 w A (→Wf→Wn,Wa)

!!!    tr = w obu taktach kaso c na 5. i c1 na 6. szesnastce (bez kaso na ostatniej);            red=TGTU
..

Brak w AI  przed 6. szesnastką dolnego głosu oznacza, że w obu taktach ma ona brzmieć cis1. Znając wersję ostateczną, można mieć wątpliwości, czy Chopin po prostu nie zapomniał  przed tą nutą. Użycie A jako 5. szesnastki l.r. jest jednak mocnym argumentem za autentycznością odczytanej dosłownie wersji AI.

W A (→Wf→Wa2→Wa3) brak  przed ostatnią nutą pr.r., co jest oczywistą niedokładnością zapisu. W Wn1 (→Wn1a) znak uzupełniono w t. 74, w pozostałych wydaniach – w obu taktach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji