Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||||
t. 5
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Oznaczenia dotyczące ćwierćnuty e1 są w źródłach niejasne. Przesunięcie w prawo akcentu w A można uważać za nieistotną niedokładność pisowni lub sugestię długości znaku. Jeszcze bardziej zagadkowa wydaje się wersja Wf, tym bardziej że najprawdopodobniej była ona korygowana – nad pięciolinią, na prawo od nuty widoczne są prawdopodobne ślady usuwania akcentu. Nie wiadomo też, dlaczego kropki staccato nie uwzględniono ani w Wn, ani w Wa. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||||
t. 7
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||||
t. 15
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W Wn3 przeoczono laseczki ćwierćnutowe, przedłużające nuty basowe Gis i cis. Błąd poprawiono w Wn4 (→Wn5). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||||
t. 19
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wn |