mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 32

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

h-cis1 w AI, A, Wf2, Wn i Wa

!!!   miniat: od 4. do 6. szesnastki, tylko dolna 5-linia.     TGTU

cis1-dis1 w Wf1

!!!   5. szesnastka
..

Sekunda cis1-dis1 na 5. szesnastce taktu jest niemal na pewno błędem Wf1, poprawionym w Wf2. Zmianę na h-cis1 wprowadzono także w Wn i Wa, być może na podstawie analogii z t. 36.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 32

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Notacja znaków chromatycznych jest w części źródeł niedokładna, co nie stwarza jednak najmniejszych trudności w odczytaniu zamysłu Chopina. Dotyczy to w największym stopniu AI, ale także w A (→Wf→Wa2→Wa3) brakuje przed g2 w l.r. (w t. 33).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty

t. 33

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

cis2-e2 w AI, A i Wn

!!!   miniat: 4. i 5. szesnastka, tylko dolna 5-linia.     Tu cis2-e2 na 5. szesnastce 

h1-cis2 w Wf (→Wa)

!!!      TGTU
..

Tercja cis2-e2 w AI i A to wersja pierwotna, pozostawiona zapewne przez nieuwagę – ślady podobnych poprawek, np. na 5. szesnastce poprzedniego taktu, widoczne są zarówno w AI, jak i A. Chopin zmienił ją w ostatniej korekcie Wf (→Wa), nieuwzględnionej w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 34

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez szesnastki fis w AI

!!!   miniat: pół taktu. tylko dolna 5-linia.     Tu ósemka h i dwie szesnastki dolnego głosu = pusta klisza 

fis na 2. szesnastce w A (→Wf→Wn,Wa)

!!!     tr= TGTU = szesnastka h (na kliszy 2. chorągiewka i kawałek laski), szesnastka fis z laską i kawałkiem wiązania na długość beleczki szesnastkowej
..

Pozbawiona 2. szesnastki taktu (fis) wersja AI jest niewątpliwie wcześniejsza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 34

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

d2 w AI i A (→Wf→Wa2→Wa3)

!!!   miniat: 2 pierwsze tercje, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.     Tr= kaso d2;    red=kaso x2 d2 i d1 = TGTU

dis2 w Wn i Wa4

!!!    Tu pusta klisza 
..

Brzmienie d2 na początku taktu nie ulega wątpliwości ani w autografach, ani w Wf i Wa2 (→Wa3). Brak w A (→Wf1→Wn,Wa)  obniżającego dis1 na d1 na 2. szesnastce t. 34 jest więc oczywistym przeoczeniem Chopina (w rękopisach i pierwszych wydaniach jego utworów znajdujemy setki podobnych niedokładno­ści). Błąd poprawiono jednak tylko w Wf2, gdyż problem niezgodności d2 na początku taktu i dis1 na 2. szesnastce adiustator Wn rozwiązał usuwając  sprzed d2. Błędną wersję z dis2 i dis1 wprowadzono – zapewne pod wpływem Wn – także w Wa4. Trzeba jeszcze raz podkreślić, że oba autografy – mimo niedokładnej pisowni – są zupełnie jednoznaczne, jeśli chodzi o użycie w tym takcie akordu h-moll, a nie H-dur, a wersję tę potwierdza następnie zarówno korekta Wf2, jak i egzemplarze lekcyjne, noszące liczne ślady opracowywania Etiudy z Chopinem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf