Wysokość
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 38
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Dolny dźwięk 2. szesnastki zapisany jest w AI jako eis, a przed dolną nutą następnej szesnastki nie ma przywracającego e. W kontekście doprecyzowanej notacji późniejszych źródeł brak musi być uznany za błąd, mimo że z czysto harmonicznego punktu widzenia wersja z powtórzonym eis nie byłaby całkiem niemożliwa (choć raczej nie w stylistyce młodego Chopina, który zdradzał wyraźną predylekcję do czterodźwięków zmniejszonych). W A widać ślady zmiany tego eis na f. Por. Preludium cis op. 45, t. 79. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Korekty enharmonii |
||||||
t. 38
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Przed górną nutą na 7. szesnastce przywracający fis znajduje się tylko w Wn4 (→Wn5). Oznacza to brzmienie fis w AI i wymienionych Wn, a f w pozostałych źródłach. Nie ulega jednak wątpliwości, że brak jest niedopatrzeniem Chopina, związanym z poprawką na 2. szesnastce. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy A |
||||||
t. 41
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Kasownik obniżający Cis na C został w WfD dopisany ołówkiem najprawdopodobniej przez Chopina. Nie wydaje się, by była to poprawka wcześniejszego błędu, toteż wersję tę można traktować jako autentyczny wariant. Przed Cis w tekście głównym dodajemy ostrzegawczy ; uzupełnienie to wprowadzono już w Wn i Wa4. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD |
||||||
t. 41-42
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Dla ułatwienia odczytania chromatycznych postępów dodajemy szereg znaków ostrzegawczych i przypominających. Wszystkie pojawiają się w źródłach, choć kompletu znaków nie ma w żadnym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze |
||||||
t. 41
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W AI nie ma kilku przygodnych znaków chromatycznych odwołujących wcześniejsze alteracje – na 3. szesnastce taktu a2, na 7. szesnastce Gis, na 8. szesnastce Fis. Regularna struktura figuracji powoduje, że wszystkie te sytuacje można uznać za oczywiste przeoczenia. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »