mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 34

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

gis1 w AI i A (→Wf1→Wn,Wa)

!!!   miniat: 3. i 4. tercja taktu, tylko górna 5-linia, bez widełek i łuku.      Tu TGTU=# gis1

g1 w Wf2

!!!    kaso g1
..

Tekst główny (gis1) pochodzi ze źródeł niekwestionowanej autentyczności – obu autografów i kilkakrotnie korygowanego przez Chopina Wf1. Autentyczność wersji z g1 jest również bardzo prawdopodobna, gdyż Chopin wpisał ją początkowo w AI. Nie jest natomiast całkiem pewne, czy zmiana wprowadzona w Wf2 nie była wynikiem jakiegoś nieporozumienia przy korekcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 36

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

A w AI

!!!   miniat: ta szesnastka, tylko dolna 5-linia.    Tu pusta klisza 

Oktawa w A (→Wf→Wn,Wa)

!!!    TGTU (górne a z laską)
..

Pojedyncze A w AI jest wersją pierwotną albo tylko uproszczonym zapisem (w t. 32 AI ma oktawę).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 36

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Ostrzegawczy  przed A i  przed dis2 znajdują się w AI, nie zostały jednak uwzględnione w A. Kasowniki przed obiema nutami oktawy zostały dodane w korekcie Wf (→Wa), najprawdopodobniej w ostatniej fazie, gdyż nie ma ich w Wn1. W późniejszych Wn znaki dodano wraz z krzyżykami ostrzegawczymi przed dis1-dis2 w pr.r. To ostatnie uzupełnienie pojawia się też w Wa4.

Kasownik przed a1 w pr.r. jest naszym dodatkiem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 38-40

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W źródłach brakuje części niezbędnych przygodnych znaków chromatycznych – w pełni poprawny tekst ma tylko Wn4 (→Wn5). Jeśli brać pod uwagę logikę budowy figuracji, to wszystkie te sytuacje można uznać za oczywiste przeoczenia, mimo że w kilku przypadkach stosunki harmoniczne pozwalałyby na uznanie powstałych akordów za możliwe.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 38-40

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Dla ułatwienia odczytania chromatycznych postępów dodajemy szereg znaków ostrzegawczych i przypominających. Tylko część z nich znajduje się w źródłach, zdarza się też, że źródła mają inne tego typu znaki, naszym zdaniem niepotrzebne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze