t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||||
t. 1-5
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Podane w Wa szczegółowe palcowanie pierwszej frazy jest dodatkiem Fontany. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Zmiana Vivace na Lento została wprowadzona przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). Określenie tempa tej Etiudy to najbardziej jaskrawy przykład zmiany koncepcji w utworach Chopina, choć pewne argumenty świadczą, że rzeczywiste zwolnienie tempa mogło nie być tak duże, jak to sugeruje przejście od Vivace do Lento ma non troppo. Por. t. 21. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Oznaczenie metronomu dodał Chopin korygując Wf. Wartość ćwierćnuty w Wn i Wa jest oczywiście błędna – nawet z ósemką tempo wydaje się bardzo szybkie i od ponad stu lat praktycznie nigdy nie jest respektowane przez pianistów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Tempa metronomiczne |
|||||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Przypadkowe pominięcie w Wf (→Wn,Wa) łuku zapisanego w A wydaje się tu najbardziej prawdopodobne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |