mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 8-9

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Szesnastki w AI

!!!   miniat: 2. połowa t. 8 i 1. ósemka t. 9, obie pięciolinie, bez palcowań. Inne oznaczenia w miniaturze jak na kliszy.      Tu górny głos pr.r. w 2. poł. t. 8: h1-a1-fis-gis1 (szesnastki), na początku t. 9 samo e1.     Dolny głos pr.r. na górnej pięciolinii: 2x ósemka dis1 z wiązaniem w dół;  żadnych oznaczeń wykonawczych.  L.r.: H-fis-h (bez dodatkowej ćwierćnuty H).  Górny głos dolnej pięciolinii jak TGTU (czyli w ESTU).

Ćwierćnuta w A

!!!     nuty = TGTU, oznaczenia: bez akcentu pod ten., bez ritenuto,  w t. 8 (od 2. do 4. nuty w 2. połowie taktu), a nie 9. 

Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU ( ćwierćnuta z akcentem i widły t. 9; ritenuto)
..

Już na etapie pisania A Chopin zrezygnował z pierwotnej wersji zakończenia 1. ośmiotaktu, zapisanej w AI. Jednak dopiero w Wf (→Wn,Wa) nadał ostateczną postać oznaczeniom wykonawczym tego fragmentu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 13

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa3→Wa4)

!!!!!!!!!!   NOWE  TGTU   !!!!!!!!

Alternatywna propozycja redakcji (akcent długi)
..

Autentyczność korekty Wf (→Wn,Wa) nie budzi wątpliwości, ale trafność odczytania rodzaju akcentu wpisanego przez Chopina – tak.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 15

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Trójdźwięk w AI

!!!   miniat: 2 szesnastki, tylko górna 5-linia.        Tu pierwsza TGTU, druga gis1 dolny głos, cis2-e2 górny, ponadto cała 1. połowa taktu jedno wiązanie w górnym głosie, ponadto ais1 i his1 (3. i 4. szesnastka) podłączone do górnego głosu.

Seksta w A (→Wf→Wn,Wa)

!!!    TGTU
..

Nuta cis2 w wersji AI jest być może pozostałością jeszcze wcześniejszej wersji t. 14-15, wpisanej lecz skreślonej w głównym ciągu notacji: . Jest to zasadniczo ta sama idea melodyczna, która leży u podstaw następnej Etiudy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 27

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

gis w AI, A (→Wf→Wa,Wn1→Wn1a→Wn2) i Wn5

!!!   miniat: te 3 nuty, tylko dolna 5-linia.      TGTU

e w Wn3 (→Wn4)

!!!    e zamiast gis
..

Charakterystyczny błąd Wn3 (→Wn4) poprawiono dopiero w Wn5 (popełniając równocześnie błąd rytmiczny).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy

t. 31

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

cis2 i cis1 w AI i A (→Wf→Wn,Wa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.     Tu pusta klisza =TGTU

c2 i c1 w WfD

!!!   kaso x2
..

Brak podstaw, by kwestionować Chopinowskie pochodzenie kasowników dopisanych w WfD. Zarazem jednak nie można tej zmiany uznać za wyraz ostatecznej intencji Chopina, gdyż w pozostałych zachowanych egzemplarzach lekcyjnych kompozytor jej nie oznaczył.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD