Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 1

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk pr.r. od półnuty w A

!!!   miniat: ten takt, obie pięciolinie, bez metrum i tempa.      Tu TGTU tylko pr.r.

Łuki od półnuty w Wn i WfD

TGTU 

Różne łuki w Wf

TGTU l.r.; od połowy taktu pr.r.

Łuki od połowy taktu w Wa

obie ręce od F-f-f1

..

W tekście głównym uwzględniamy dodany w korekcie Wn łuk dla l.r. – por. analogiczny łuk A w t. 91-92 – mimo że dodanie go przez Chopina nie jest całkiem pewne. Niewątpliwie pomyłkowe skrócenie w Wf łuku pr.r. skłoniło adiustatora Wa do podobnej zmiany w partii l.r. Błąd Wf został poprawiony ołówkowym wpisem w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Autentyczne korekty Wn

t. 2-3

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Dwa łuki w A

!!!   miniat: nic.          EZTU

Jeden łuk w Wn (→WfWa)

EZnieU

..

Obie źródłowe wersje łukowania tej frazy zostały zapisane przez Chopina w A – dwa łuki w omawianym miejscu, jeden w analogicznych t. 92-93. Łuk Wn (→WfWa) jest efektem korekty, być może Chopinowskiej, nie zmieniano jednak prawidłowo odtworzonych łuków A, lecz inne, błędne łukowanie – ślady wskazują, że pierwotny łuk sięgał do 2. ćwierćnuty w t. 3. W tej sytuacji w tekście głównym pozostawiamy wersję A, uważając wersję wydań za równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 6

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Seksta w A

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez palcowania.            c1-as1 czcionką "orkiestrową" (jak na początku części).

Bez seksty w Wn (→WfWa)

..

Trudno stwierdzić, czy pominięcie półnutowej seksty na początku taktu to błąd sztycharza, czy efekt korekty Chopina. Zdaniem redakcji, rozłożony akord rozpoczynający partię solową stanowi wystarczający ekwiwalent brzmieniowy dla uderzanego akordu kończącego wstęp orkiestry – por. zgodną wersję t. 96 – co przemawia za możliwością celowego usunięcia tej seksty (niewykluczone zresztą, że nawet jeśli sztycharz przypadkowo pominął tę sekstę, Chopin zaakceptował tę wersję). O ile bowiem akord smyczków w wersji z orkiestrą stanowi tylko tło dla wejścia solisty, o tyle w wersji na jeden fortepian uderzenie seksty w pewnym stopniu odwraca uwagę od początku partii solowej. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 11-12

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Ciągły łuk w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.           TGTU (w t. 11 drugie pół łuku)

Łuki rozdzielone w Wf (→Wa)

..

Rozdzielenie łuków w Wf (→Wa) to najprawdopodob­niej niedokładność powtórzona za egzemplarzem korektowym Wn1. W gotowym Wn1 (→Wn2) łuk został poprawiony (połączony) w ostatniej fazie korekt, być może przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 14

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuku w A (→Wn1Wn2,WfWa1)

Łuk b2-h2 w Wn1a i Wa2Wa3)

(EZnieU5)

..

W 2. połowie taktu w Wn1 początkowo wydrukowano błędny łuk, biegnący od ćwierćnuty b2 do następnego taktu (najprawdopodobniej zamiast zapisanego w A łuku biegnącego od h2). Z czasem ślady usuwania błędnego łuku stały się bardzo widoczne, tak iż już w Wn1a miejsce to wysztychowano na nowo. Jednak zamiast usunąć ślady pierwotnego łuku, zastąpiono go krótszym, sięgającym tylko do h2. Łuk ten dodano też w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn