Zagadnienia : Błędy wynikające z poprawek
|
t. 14
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W 2. połowie taktu w Wn1 początkowo wydrukowano błędny łuk, biegnący od ćwierćnuty b2 do następnego taktu (najprawdopodobniej zamiast zapisanego w A łuku biegnącego od h2). Z czasem ślady usuwania błędnego łuku stały się bardzo widoczne, tak iż już w Wn1a miejsce to wysztychowano na nowo. Jednak zamiast usunąć ślady pierwotnego łuku, zastąpiono go krótszym, sięgającym tylko do h2. Łuk ten dodano też w Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn |
||||||||
|
t. 74
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W Wn (→Wf→Wa) pominięto kreseczki wyznaczające zakres diminuenda, co w Koncercie było raczej regułą niż wyjątkiem. Większe znaczenie ma spowodowana skreśleniem w A wątpliwość dotycząca umiejscowienia wskazówki rallentando – rozpoczyna się ona wprawdzie po 3. mierze taktu, ale też przed ostatnią miarą. W wydaniach uwzględniono pierwszą relację, natomiast w tekście głównym uznajemy drugą za bliższą intencji Chopina. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Niedokładności A |
||||||||
|
t. 77
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Wersja A to zdaniem redakcji jedyny autentyczny tekst tego miejsca. Seksta w Wn (→Wf→Wa) jest niemal na pewno wynikiem błędnego odczytania A – sztycharz Wn1 za nutę B uznał przypadające na jej wysokości pierwotne zakończenie laseczki ósemki ges z charakterystycznym „haczykiem". Pomyłką jest przypuszczalnie również skreślenie tej nuty w WfS – piszący, być może sam Chopin, widząc dwie nuty, z których jedną należało skreślić, a drugą zachować, złączył te dwie myśli w jedną czynność, skreślając nutę, która miała pozostać (podobnego rodzaju błąd popełniono w WfS jeszcze w Sonacie h op. 58, cz. III – w t. 28 zamiast omyłkowo pominiętego kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Dopiski WfS |
||||||||
|
t. 81
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W wydaniach ostatnia nuta zapisana jest jako sześćdziesięcioczwórka. Grupa wypełniająca 4. miarę taktu zawiera tym samym ułamkową liczbę trzydziestodwójek – 8½ w Wn1 oraz 9½ w Wf (→Wa), co musi być uznane za błąd. Prawdopodobnie sztycharz Wn1 skrócił ostatnią nutę niejako "automatycznie" – por. t. 41. Błąd zadiustowano jedynie w Wn2, redukując wartość pauzy, co nie odpowiada oryginalnemu zamysłowi Chopina wyrażonemu w A. Być może jednak dodatkową beleczkę dodano w Wn1 (→Wf→Wa) z inspiracji Chopina, a pozostawienie pauzy bez zmian było tylko niedopatrzeniem. Wersja Wn2 byłaby wówczas racjonalną poprawką niedokładnie zrealizowanej korekty Wn1. Na tę możliwość wskazywałoby pominięcie cyfry '9' określającej liczbę trzydziestodwójek w tej grupie. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne |
obniżającego ais1 na a1, dopisany został 
, potwierdzający błędny tekst).