Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 28

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

4 przednutki w A

!!!   miniat: ten ornament i ósemka des3, tylko górna 5-linia.                   EZnieU (nutka, wiązanie i łuk)

3 przednutki w Wn (→WfWa)

EZTU (wiązanie i łuk)

..

W korekcie Wn (→WfWa) Chopin usunął drugą z czterech drobnych szesnastek zapisanych w A, najprawdopodobniej jednak było to pomyłkowo wysztychowane as1. Mimo że intencja Chopina usunięcia prawidłowej nuty (f1) nie została w tej sytuacji explicite wyrażona, zredukowanie liczby nut w tym ornamencie pozostaje faktem. Z tego względu w tekście głównym podajemy wersję wydań.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wn

t. 29-31

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki od 2. ósemki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.           TGTU (5 łuków)

Łuki od 1. ósemki w Wn1 (→WfWa)

półtaktowe

..

Łuki w A rozpoczynają się od 2. ósemki każdej półtaktowej figury (wątpliwości może budzić jedynie łuk w t. 31). Nie jest oczywiste, jak doszło do zmiany ich zakresu w Wn1 (→WfWa) – w przypadku kilku z nich można bowiem podejrzewać przedłużanie łuków w druku (niewątpliwą ingerencją było dodanie łuków w 2. połowie t. 31). Nie mając pewności, czy zmian dokonano w porozumieniu z Chopinem, w tekście głównym zachowujemy łukowanie A (przywrócone w Wn2). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 31

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuków w A i Wn2

!!!   miniat: nic.              Tu pusta klisza = TGTU

Łuki w Wn1 (→WfWa)

2 łuki po 2 ósemki, EZnieU

..

Łuki w Wn1 (→WfWa) mogły być dodane przez Chopina. Biorąc jednak pod uwagę, że niektóre uzupełnienia łuków w Wn1 budzą wątpliwości, jeśli chodzi o udział Chopina w ich dodaniu, w tekście głównym pozostawiamy konsekwentnie wersję A (por. t. 29-31).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 41

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

b1 w A, Wf (→Wa) i Wn2

TGTU

heses1 w Wn1 i WfD

!!!   miniat: 3 pierwsze nuty, tylko górna 5-linia.     Tu szesnastka heses1. tr

..

Zmiany wysokości 2. nuty w poszczególnych źródłach zdają się świadczyć o wahaniu Chopina – kolejność wersji jest bowiem następująca: b1 w A, heses1 w Wn1, b1 przywrócone w korekcie Wf (→Wa), zapewne przez Chopina, i heses1 wpisane w WfD (wersja Wn2 jest z pewnością następstwem adiustacji na podstawie A). Wahanie Chopina wydaje się tu dotykać podstawowej struktury frazy: początek taktu melodycznie wiąże się z poprzednią figurą, zawierającą heses1, harmonicznie zaś ciąży ku następnemu akordowi (na 4. ćwierćnucie t. 41), zawierającemu b. Zwrotu melodycznego równoważnego wersji z heses1 użył Chopin na tle podobnego akordu w Mazurku a Dbop. 42B, t. 52. Trzeba jednak zaznaczyć, że o ile autentyczność wersji z b1 jest niepodważalna (A i korekta Wf), o tyle pierwsze pojawienie się wersji z heses1 można by przypisać pomyłce (adiustacji?) Wn, a interpretacja wpisu w WfD jako dopisanego  nie jest stuprocentowo pewna. Z tego względu w tekście głównym podajemy b1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Wahania Chopina , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 42-44

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łukowanie A, interpretacja kontekstowa

Inna interpretacja A

Łukowanie Wn1

Łukowanie Wf

Łukowanie Wa

Łukowanie Wn2

Łukowanie proponowane przez redakcję

..

Łukowanie pr.r. jest w A niedokładne i niejasne:

  • nie wiadomo, czy drugi łuk w t. 42 dotyczy trzydziestodwójek partii solowej, czy ćwierćnut partii orkiestry, a niewykluczone, że w oczach Chopina pełnił on podwójną funkcję; w każdym wypadku łuk wydaje się za krótki;
  • nie jest jasne, czy łuk na początku t. 44 jest tylko pomyłką, czy sygnalizuje zamysł przedłużenia łuku w poprzednim takcie; uważamy tę drugą możliwość za bardziej prawdopodobną.

Łuki A zostały w t. 42 pominięte w Wn1 (→WfWa), jednak w Wa dodano równoległe łuki na ostatniej mierze taktu – jest to zapewne adiustacja wydawcy. Natomiast łuk nad trzydziestodwójkami w t. 43 mógł być w Wn dodany przez Chopina; jego początek jest z pewnością niedokładny, co poprawiono w Wf (→Wa) i Wn2. Łuk ten – w wersji Wf – uwzględniamy w tekście głównym, będącym poza tym interpretacją łuków A.
Łuk Wf na początku t. 44 jest prawdopodobnie pomyłkowy.
Łukowanie Wn2 to wynik dowolnej reinterpretacji zapisu A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Poprawki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Adiustacje Wf