mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 9-17

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki od 2. ósemki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                TGTU (6 łuków)

Różne łuki w Wn1

od 1. ósemki (po 4 nuty) w t. 9-10 i 17;   TGTU w t. 11

Łuki od 1. ósemki w Wf (→Wa)

7 x półtaktowe
..

Łuki A w t. 9-11 i 17 (pierwszy), mimo że niektóre są zapisane niedokładnie (np. w t. 9), rozpoczynają się od 2. ósemki każdej połowy taktu. W Wn1 odtworzono w ten sposób tylko łuki w t. 11. W Wf (→Wa) za niedokładne uznano właśnie te jedyne prawidłowe łuki, prowadząc wszystkie znaki od 1. ósemki. Łuki A właściwie odczytano tylko w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 11-12

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Ciągły łuk w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.           TGTU (w t. 11 drugie pół łuku)

Łuki rozdzielone w Wf (→Wa)
..

Rozdzielenie łuków w Wf (→Wa) to najprawdopodob­niej niedokładność powtórzona za egzemplarzem korektowym Wn1. W gotowym Wn1 (→Wn2) łuk został poprawiony (połączony) w ostatniej fazie korekt, być może przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 22

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W A kasowniki podwyższające nuty des na d wpisane są dopiero na 4. mierze taktu. Mimo to nie ulega wątpliwości, że d jest wymagane w całej 2. połowie taktu. W Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) dodano  podwyższający des3 na d3 na początku 3. miary taktu (odnoszący się także do d4), ale tylko Wa i Wn2 mają odpowiedni znak przed przedostatnią szesnastką.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 23

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akcenty długie w A (→Wn1)

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Krótkie akcenty w Wf i Wn2

pod pięciolinią

Pionowe akcenty w Wa

pod pięciolinią (pierwszy EZnieU1)
..

Trzy akcenty w A mają różną długość – o ile pierwszy można śmiało uznać za akcent długi, o tyle kwalifikacja dwóch następnych nie jest jasna. Przyjmujemy, że są to długie akcenty, gdyż nie widać muzycznych powodów, by wszystkie te znaki nie były jednakowe (są one zresztą wyraźnie większe od akcentu pr.r. w poprzednim takcie). Tak też je zinterpretowano w Wn1, czego jednak nie odtworzono ani w Wf, ani w Wn2. W Wa użyto akcentów pionowych, co jest dość częstą adiustacją w tym wydaniu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 24

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

3 łuki w A

!!!   miniat: 4. i 5. ósemka, tylko dolna 5-linia i tylko l.r., bez palcowania i pedału.                 TGTU (3 łuki + '3' i '6' na 2. mierze)

2 łuki w Wn1

bez prawego dolnego (+ 3 + 6)

1 łuk w Wf (→Wa) i Wn2

tylko łuk nad B1-des (bez 3 i 6)
..

Część pasażu grana l.r. opatrzona jest w A trzema łukami, z których w Wn1 odtworzono tylko dwa, a w Wf (→Wa) – jeden. Trudno przypuszczać, by Chopin zlecał tu usuwanie poprawnie wydrukowanych łuków – najprawdopodobniej zostały one pominięte przez sztycharzy. Oba pominięte łuki stanowiły część oznaczenia triol, przy czym w Wf (→Wa) wraz z łukiem "zgubiono" także związaną z nim cyfrę 3 (pominięto także cyfrę 6 na 2. mierze taktu). W tekście głównym odtwarzamy notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf