Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 1

Utwór: op. 42, Walc As-dur

w Wn i Wa

piano

Bez oznaczenia w Wf

bez "p"

..

Określenie  Chopin dopisał w Wfn (→Wn), ma je także Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn , Autentyczne korekty Wa

t. 1

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk pr.r. od półnuty w A

!!!   miniat: ten takt, obie pięciolinie, bez metrum i tempa.      Tu TGTU tylko pr.r.

Łuki od półnuty w Wn i WfD

TGTU 

Różne łuki w Wf

TGTU l.r.; od połowy taktu pr.r.

Łuki od połowy taktu w Wa

obie ręce od F-f-f1

..

W tekście głównym uwzględniamy dodany w korekcie Wn łuk dla l.r. – por. analogiczny łuk A w t. 91-92 – mimo że dodanie go przez Chopina nie jest całkiem pewne. Niewątpliwie pomyłkowe skrócenie w Wf łuku pr.r. skłoniło adiustatora Wa do podobnej zmiany w partii l.r. Błąd Wf został poprawiony ołówkowym wpisem w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Autentyczne korekty Wn

t. 1-3

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk l.r. w A

!!!   miniat: jak widać.                  EZTU (jak na miniat.)

Łuki w Wn1 (→WfWa)

Wn transkrypcja

Łuki w Wn2

jak war. 22, ale górny łuk tylko w t. 2 (nie liczymy tego długiego nad pr.r.)

Alternatywna propozycja redakcji

..

Widząc poprowadzony nad partią l.r. łuk A, w tej postaci niemożliwy do odtworzenia w druku, sztycharz Wn1 (→WfWa) rozdzielił go dla ułatwienia na trzy części. Dolny łuk to zdaniem redakcji dodatek Chopina, który dopisał łuk, potwierdzający wyrażoną w A wolę objęcia partii l.r. jednym łukiem. Nie wydaje się przy tym, by Chopinowi mogło zależeć na podwójnych łukach – górne, podzielone łuki pozostawiono najprawdopodobniej, by uniknąć nadmiernej komplikacji korekty, mógł o tym zdecydować albo sam sztycharz, albo Chopin. Dodany łuk, mimo że zasadniczo zgodny z łukiem A, jest jednak od niego dłuższy. Obie wersje mają przy tym sens, gdyż łuk A, prowadzony nad partią l.r., dochodzi do as, które jest następnie powtórzone, natomiast łuk Wn, biegnący od strony dolnego głosu, obejmuje całą linię basową, zgodnie z frazowaniem pr.r. W tej sytuacji w tekście głównym odtwarzamy łuk A, a łuk dodany w korekcie Wn1 proponujemy jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 1

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A nie ma  podwyższającego es2 na e2. Trudno wytłumaczyć to przeoczenie inaczej niż pośpiechem. Błąd skorygowano już w Wn1 (→WfWa, →Wn2). W analogicznym t. 325 odpowiedni znak jest we wszystkich źródłach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 1

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk od początku taktu w A i Wn2

!!!   miniat: ten takt, bez napisów i wideł.            TGTU

Łuk od ósemek w Wn1 (→WfWa)

od d2

..

Późniejsze rozpoczęcie łuku mogło być wprowadzone przez Chopina w korekcie Wn1 (→WfWa) – por. inne motywy tego tematu o identycznym rytmie, np. w t. 3 i 25. W tekście głównym rozpoczynamy jednak łuk od 1. nuty taktu, zgodnie z A, gdyż autentyczność wersji Wn1 nie jest pewna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1