mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 6-7

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 do t. 7 w A

 w t. 6 w Wn (→Wf→Wa)
..

Zmiana zakresu znaku  to z pewnością niedokładność Wn (→Wf→Wa). W A widać, że Chopin skreślił widełki wpisane nad partią pr.r., mające zakres taki, jak w wydaniach. Nowy znak został wpisany pod wprowadzającą temat grupą trzydziestodwójek i doprowadzony dalej, aż do półnuty es3. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Poprawki A

t. 7-17

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W A występowanie kropek staccato nad nutami basowymi we wszystkich tego typu figurach, zarówno całotaktowych (t. 7-8), jak i półtaktowych (t. 9-13, 15 i 17) nie ulega wątpliwości, mimo że jednej z nich brakuje (drugiej w t. 9, nad B), a dwie inne są umieszczone nad usuniętymi nutami pierwotnej wersji (pierwsza w t. 10 i w t. 15). W Wn1 (→Wf) większość z nich pominięto – pozostały jedynie kropki w t. 8, 11-12 i 17. Wa i Wn2 mają wersje zbliżone do tekstu głównego – w Wa nie ma tylko pierwszej kropki w t. 13, a Wn2 tej w t. 15.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 w A, bardziej prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: ten pasaż (od f1 do końca taktu), tylko górna 5-linia,                   EZTU

 w A, mniej prawdopodobne odczytanie

EZnieU

Bez znaku w Wn (→Wf→Wa)
..

Widząc skreślenia w A, można zrozumieć sztycharza Wn (→Wf→Wa), który pominął wpisany tam znak . Skreślenia te jednak dotyczą wyraźnie tylko partii l.r., a nie widełek, toteż w tekście głównym znak ten uwzględniamy. Wątpliwości budzi jeszcze zasięg znaku, gdyż górne ramię jest wyraźnie krótsze od dolnego. Jest to w autografach Chopina sytuacja nierzadka, na ogół jednak kontekst lub podobne miejsca pozwalają domyślić się intencji kompozytora. W tym przypadku ma sens doprowadzenie crescenda zarówno do najwyższej nuty pasażu, jak i do półnuty w następnym takcie – potwierdza to notacja analogicznych t. 32 i 81, w których widełki sięgają do najwyższej nuty w jednym, a do końca taktu w drugim.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Niedokładności A

t. 18

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Kreski i kropki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.          TGTU

Tylko kropki w Wn1 (→Wf→Wa)
..

Pominięcie w Wn1 (→Wf→Wa) kreseczek tenuto nad trzema oktawami, mimo że konsekwentnie przepro­wadzone zarówno w tym takcie, jak i w analogicz­nym t. 86, nie wydaje się być korektą Chopina. Zdaniem redakcji, mogło to być skut­kiem niezrozumienia przez sztycharza kombina­cji trzech oznaczeń artykulacji – łuku, znaków tenuto i kropek staccato. W rzeczywi­stości łuk oznacza także frazo­wanie, a kropek pod łukiem używał Chopin na ogół dla oznaczenia lżejszego i krótszego non legato.
Jest to jedyny przykład użycia przez Chopina zna­ków tenuto w zapisie przeznaczonym do dru­ku (kreseczki znajdują się jeszcze w Kon­cercie e op. 11, cz. II, t. 47 i Balladzie g op. 23, t. 194-198, w obu miejscach dopisane w egzem­plarzu lekcyjnym). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 19-20

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

2 akcenty długie w A

!!!   miniat: ostatni akord 19 i po odstępie ostatni akord 20, tylko górna 5-linia. bez łuków;  kreski taktowebliżej akordów, tak żeby się akcenty długie zmieściły.          TGTU

2 krótkie akcenty w Wn1 (→Wf)

pierwszy nad, drugi pod

3 różne akcenty w Wa

2 krótkie nad + długi 20 pod (jak TGTU)

3 krótkie akcenty w Wn2
..

W tekście głównym podajemy dwa akcenty długie pod akordami kończącymi te takty, gdyż wszystkie występujące w wydaniach odstępstwa od tej notacji są z pewnością następstwem niedokładności lub dowolnych adiustacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn