Artykulacja, akcenty, widełki
t. 40
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Akcent długi, pojawiający się w Wf, może być skutkiem niestaranności sztycharza Wf, ale korekty Chopina nie można wykluczyć, zwłaszcza że identyczna sytuacja ma miejsce pół taktu dalej. W tekście głównym przyjmujemy akcent długi tu i w t. 41. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Dodatkowa kropka staccato na ostatniej nucie taktu to zapewne wynik pomyłki sztycharza Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
|||||
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Przedłużenie w Wn (→Wf→Wa) widełek do końca taktu jest typowym przykładem rutynowej interpretacji tego typu znaków przez sztycharzy Breitkopfa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
|||||
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Akcent długi mógł być wprowadzony w Wf przez Chopina (por. t. 39-40), toteż przyjmujemy go do tekstu głównego. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 42
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Brak akcentu w wydaniach to niemal na pewno skutek nieuwagi sztycharza Wn1, który pominął w tym takcie także łuki. Por. też t. 44. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn |