mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 19-20

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

2 akcenty długie w A

!!!   miniat: ostatni akord 19 i po odstępie ostatni akord 20, tylko górna 5-linia. bez łuków;  kreski taktowebliżej akordów, tak żeby się akcenty długie zmieściły.          TGTU

2 krótkie akcenty w Wn1 (→Wf)

pierwszy nad, drugi pod

3 różne akcenty w Wa

2 krótkie nad + długi 20 pod (jak TGTU)

3 krótkie akcenty w Wn2
..

W tekście głównym podajemy dwa akcenty długie pod akordami kończącymi te takty, gdyż wszystkie występujące w wydaniach odstępstwa od tej notacji są z pewnością następstwem niedokładności lub dowolnych adiustacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 21

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akcenty długie w A

!!!   miniat: od 1. szesnastki do końca 1. połowy taktu, tylko górna 5-linia.                 TGTU (3 długie akcenty)

Bez znaków w Wn1 (→Wf→Wa)

Krótkie akcenty w Wn2

3 krótkie nad nutami i łukami (bez względu na wersję łukowania)
..

Zdaniem redakcji, usunięcie akcentów przez Chopina w korekcie Wn1 (→Wf→Wa) jest mniej prawdopodobne niż przypadkowe ich pominięcie przez sztycharza – podobnych niedokładności jest więcej zarówno w tym, jak i w poprzednim takcie. W Wn2 przywrócono akcenty (jako krótkie).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 22

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

2 akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.            TGTU

Długi i krótki akcent w Wn

nad akordami

2 krótkie akcenty w Wf i Wn2

nad akordami

3 pionowe akcenty w Wa

nad akordami, trochę mniejsze (EZnieU1)
..

Wbrew zapisowi A akcenty w Wn1 mają różną długość. Znaki w Wf nie są wprawdzie równe, ale różnica wydaje się nieistotna; odczytujemy je jako krótkie (krótkie akcenty ma też Wn2). Wszystkie te różnice mają niewątpliwie przypadkowy charakter. W Wa oba znaki odtworzono jako pionowe akcenty i dodano takiż akcent nad akordem na 4. mierze taktu. Por. uwagi dotyczące akcentów pr.r. w tym i następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 23

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.                     TGTU

Bez znaków w Wn1 (→Wf→Wa)

Krótkie akcenty w Wn2
..

Trudno stwierdzić, co kierowało sztycharzem Wn1 (→Wf→Wa), gdy pominął cztery bardzo wyraźne akcenty długie A. Być może uznał je za niepotrzebne wobec akcentów pr.r. W Wn2 akcenty odtworzono jako krótkie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 29

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akcent długi w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: nic.                TGTU

Bez znaku w Wn1 (→Wf→Wa)

Krótki akcent w Wn2
..

Akcent nad trylem jest w A wyraźnie krótszy niż akcenty długie na początku i końcu tego taktu. Jednak akcenty długie w następnych taktach nie kontrastują już tak wyraźnie z omawianym znakiem, dlatego odczytanie go jako akcentu długiego uważamy za bardziej prawdopodobne. Brak akcentu w Wn1 (→Wf→Wa) to z pewnością przeoczenie. Znak uzupełniono w Wn2 (jako krótki akcent).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn