mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności A

t. 2

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Przed górną nutą oktawy nie ma w A . Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn (→Wf→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 10

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W A (→Wn1→Wf) nie ma  obniżającego f na fes. To oczywiste przeoczenie Chopina poprawiono w Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk od 2. ósemki w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: nic.         TGTU

Łuk od 1. ósemki w Wn1 (→Wf→Wa)

półtaktowy
..

Kreślenia zmusiły Chopina do ponownego zapisania partii l.r. na sąsiedniej pięciolinii. W nowym zapisie 1. połowy taktu łuk obejmuje tylko trzy ósemki (od drugiej). Nad skreśloną pierwotną wersją pozostał jednak łuk obejmujący cztery ósemki, tak iż teoretycznie można się zastanawiać, który z nich – a może oba? – jest obowiązujący. Możliwy do odczytania pierwotny zapis pokazuje, że zmiany dotyczyły tylko nuty basowej, którą początkowo było As, co tłumaczy objęcie całej figury jednym łukiem. Po przeniesieniu basu oktawę niżej można uznać za pewnik, że Chopin zostawił dłuższy łuk tylko przez nieuwagę. Tak to też zinterpretowano w Wn2, jednak w Wn1 (→Wf→Wa) przyjęto półtaktowy łuk.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 w A, bardziej prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: ten pasaż (od f1 do końca taktu), tylko górna 5-linia,                   EZTU

 w A, mniej prawdopodobne odczytanie

EZnieU

Bez znaku w Wn (→Wf→Wa)
..

Widząc skreślenia w A, można zrozumieć sztycharza Wn (→Wf→Wa), który pominął wpisany tam znak . Skreślenia te jednak dotyczą wyraźnie tylko partii l.r., a nie widełek, toteż w tekście głównym znak ten uwzględniamy. Wątpliwości budzi jeszcze zasięg znaku, gdyż górne ramię jest wyraźnie krótsze od dolnego. Jest to w autografach Chopina sytuacja nierzadka, na ogół jednak kontekst lub podobne miejsca pozwalają domyślić się intencji kompozytora. W tym przypadku ma sens doprowadzenie crescenda zarówno do najwyższej nuty pasażu, jak i do półnuty w następnym takcie – potwierdza to notacja analogicznych t. 32 i 81, w których widełki sięgają do najwyższej nuty w jednym, a do końca taktu w drugim.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Niedokładności A

t. 20

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 w A, prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.         TGTU

 w A (możliwe odczytanie→Wn→Wf→Wa)
..

Górne ramię znaku  jest w A wyraźnie dłuższe niż dolne. W tekście głównym przyjmujemy naszym zdaniem bardziej prawdopodobne odczytanie, w którym znak dochodzi do akcentowanego akordu na 4. mierze taktu. W Wn (→Wf→Wa) działanie  ogranicza się do 1. połowy taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności A