Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 19-20

2 akcenty długie w A

!!!   miniat: ostatni akord 19 i po odstępie ostatni akord 20, tylko górna 5-linia. bez łuków;  kreski taktowebliżej akordów, tak żeby się akcenty długie zmieściły.          TGTU

2 krótkie akcenty w Wn1 (→Wf)

pierwszy nad, drugi pod

3 różne akcenty w Wa

2 krótkie nad + długi 20 pod (jak TGTU)

3 krótkie akcenty w Wn2

W tekście głównym podajemy dwa akcenty długie pod akordami kończącymi te takty, gdyż wszystkie występujące w wydaniach odstępstwa od tej notacji są z pewnością następstwem niedokładności lub dowolnych adiustacji.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.