Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 50

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W Wf (→Wa) dodano kasowniki ostrzegawcze przed c2(3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 50

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Ćwierćnuty w A

!!!   miniat: nic           Tu pusta klisza 

Punktowane ćwierćnuty w Wn (→WfWa)

..

Wersja wydań jest niemal na pewno błędna – być może sztycharz Wn uznał pospiesznie napisane pauzy półnutowe dla partii solowej za kropki przedłużające ćwierćnuty.

W Wf pominięto pauzę półnutową dla pr.r.

Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać pierwszą wersję.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn

t. 51

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki nad kwintolą w A

!!!   miniat: nic.          EZTU

Idem, tylko pr.r.

Łuki nad szesnastkami w Wn (→WfWa)

Tylko pr.r. w WfS

..

Łuki na 3. mierze taktu pełnią w A podwójną funkcję – rytmiczną jako część oznaczenia grupy nieregularnej i artykulacyjną. W wydaniach objęto nimi jedynie grupę szesnastek (bez pauzy). W tekście głównym zachowujemy pisownię A, jednak obie wersje można uważać za równorzędne – Chopin w pierwszym odruchu oznaczał grupy nieregularne z reguły za pomocą liczby i łuku, następnie jednak często rewidował łuki, przekształcając je w łuki artykulacyjno-frazowe.

Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji dla pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki "triolowe"

t. 52

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk A, odczyt dosłowny

Łuk A, interpretacja kontekstowa

Łuk Wn1 (→Wf)

EZnieU1

Łuki dla obu rąk w Wa i Wn2

Łuki dla obu rąk proponowane przez redakcję

..

Łuk wpisany w A obejmuje tylko ten takt, jednak łuk w następnym takcie (na nowej stronie rękopisu) wyraźnie wskazuje na kontynuację. W tekście głównym przyjmujemy, że to ten drugi łuk określa tu intencję Chopina. Łuk Wn1 (→Wf) jest ewidentnie pomyłkowy, co zadiustowano w Wa i Wn2. W wydaniach tych uzupełniono również łuk w partii l.r., co można uważać za uzasadnione wobec konsekwentnego łukowania partii obu rąk w pozostałych częściach tego fragmentu (t. 44-55).

Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompania­men­tem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z trzech pierwszych wersji źródłowych.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 52

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

14 znaków w pr.r. w A

Znaki w obu rękach proponowane przez redakcję

15 znaków w pr.r. w Wn

13 znaków w pr.r. w Wf

13 znaków w pr.r. w Wa1 (→Wa2)

Znaki w obu rękach w Wa3

..

W tekście głównym podajemy znaki artykulacyjne wpisane przez Chopina w partii pr.r. w A. Biorąc pod uwagę notację całości pierwszego odcinka recytatywu (t. 45-57), proponujemy uzupełnienie tych oznaczeń także w partii l.r. (podobnej adiustacji dokonano w Wa3). W Wn ujednolicono znaki staccato, zastępując kliniki kropkami, oraz dodano zbędny akcent na ostatniej nucie. W Wf (→Wa) niedokładności się pogłębiły – pominięto znaki staccato dla es2 i des2, a w Wa zastąpiono zwykłe akcenty pionowymi (częsta dowolność w wydaniach Wessla). Żadnej z tych zmian nie można w uzasadniony sposób przypisać Chopinowi.

Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji ze znakami w pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa