mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 52

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed 11. szesnastką (w obu rękach), przez co zarówno tu, jak i dwie nuty dalej należałoby czytać a(1). To oczywiste przeoczenie Chopina poprawiono we wszystkich wydaniach. 
Ostrzegawczy  przed 12. szesnastką – g(1) – wpisany jest w A tylko w pr.r. Także tę niedokładność poprawiono w wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 53-63

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akompaniament w WfS, interpretacja

Wersja pozostałych źródeł
..

Harmoniczny akompaniament dopisany w WfS – patrz t. 45-52.

Po wybraniu tej wersji może być konieczne wybranie odpowiednich wersji także w t. 53 (łuki i akcenty), 53-54 (znaki staccato), 54, 56-57, 57-61, 62 i 63 (łuki).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 53

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfD

Bez palcowania lekcyjnego
..

Pochodząca niewątpliwie od Chopina cyfra palcowania wpisana jest w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 53

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Różne łuki w A

!!!   miniat: 2 ćwierćnuty, bez biegnika, bez pedału, obie pięciolinie, bez akcentów.              Tu EZTU w pr.r. i EZnieU w l.r.

Nowe łuki w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU obie ręce

Łuki kontynuujące proponowane przez redakcję

EZTU obie
..

A ma w pr.r. łuk kontynuujący, a w lewej – nowy, co można uznać za uzasadnione wobec braku łuku l.r. w poprzednim takcie. W tekście głównym ujednolicamy łukowanie obu rąk zgodnie z analizą przeprowadzoną w tamtym takcie.

Jeśli w uwadze poniżej wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji z łukiem tylko w pr.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 53

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Długi i 2 krótkie akcenty w A

!!!   miniat: ta co do łuków.              EZTU

2 krótkie akcenty l.r. w Wn1 (→Wf)

EZnieU

2 pionowe akcenty l.r. w Wa1 (→Wa2)

EZnieU2 tylko l.r.

4 pionowe akcenty w Wa3

2 krótkie akcenty w Wn2

EZnieU1
..

Notacja akcentów w 1. połowie taktu nie jest całkiem jasna. W A pierwszy akcent ma ramiona różnej długości, tak iż nie wiadomo, czy chodzi o długi, czy krótki znak. Analogia z podobnymi motywami na początku t. 48-49 i 54-55 skłania do uznania go za akcent długi (nasz tekst główny). Z drugiej strony, w żadnym z wymienionych taktów nie ma akcentu na 2. mierze, co osłabia moc tej analogii.
Nie jest też jasny cel podwójnego zaakcentowania 2. ćwierćnuty, czego zresztą nie uwzględniono w Wn (→Wf→Wa1→Wa2). Ponadto w większości wydań oba akcenty przydzielono do l.r., co jest zapewne skutkiem niedokładności sztycharza Wn1 (poprawionej w Wn2, w którym akcenty umieszczono na środku pomiędzy pięcioliniami). Zmiany w kroju i liczbie akcentów wprowadzane w Wa są z pewnością nieautentyczne.

Jeśli w poprzedniej uwadze wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji bez akcentów dla l.r. (drugą lub szóstą).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn