op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
Regularna struktura figuracji powoduje, że pominięcie w niektórych źródłach części przygodnych znaków chromatycznych nie rodzi wątpliwości tekstowych. Oto lista braków w poszczególnych źródłach:
AI – t. 38, 4. szesnastka 
c2, 8. szesnastka d3, t. 39, 2. szesnastka g1, t. 40, 2. szesnastka c2;
A – t. 38, 7. szesnastka 
fis, t. 40, 2. szesnastka c2, 8. szesnastka dis;
Wf (→Wa2) – t. 38, 7. szesnastka fis, t. 40, 2. szesnastka c2;
Wn1 (→Wn1a→Wn2→Wn3) i Wa3 (→Wa4) – t. 38, 7. szesnastka fis.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy A, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji