op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
Notacja znaków chromatycznych jest w części źródeł niedokładna, choć nie stwarza to najmniejszych trudności w odczytaniu zamysłu Chopina. Opisanie niedokładności jest natomiast utrudnione ze względu na odmienny układ graficzny AI i A (→Wf→Wa), w których pierwsze sześć spośród szesnastek l.r. zapisanych w kluczu wiolinowym (od 4. szesnastki t. 32) jest umieszczone na górnej pięciolinii. W rezultacie 
przed g1 jest w tych źródłach niepotrzebny w t. 32, trzeba go natomiast powtórzyć przed 2. szesnastką t. 33. W AI nie ma kasowników przed G i g2 w t. 32 oraz przed g1 na początku t. 33, a przed g2 na 6. szesnastce t. 33 znajduje się przypominający. W A (→Wf→Wa2→Wa3) brakuje przed g2 w l.r. (w t. 33).
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji