mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wa

t. 447

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Brak znaku w Wf (→Wn,Wa1)

w Wa2 (→Wa3)

[] proponowane przez redakcję
..

Trudno stwierdzić, czy brak znaku  po  w t. 444 to przeoczenie (Chopina lub sztycharza Wf), czy np. skutek niepewności kompozytora co do właściwej pedalizacji. W tekście głównym dodajemy znak zdjęcia pedału, w przekonaniu, że najprawdopodobniej Chopin miał jednak na myśli kolejny czterotaktowy pedał harmoniczny, jak w t. 436-439 i 440-443. Podobne uzupełnienie wprowadzono już w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 449-451

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

2 łuki w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: jak widać (ta co w 409-419)           EZTU oba

3 łuki w Wn1 (→Wf)

EZnieU 

3 łuki w Wa

EZnieU 449 + EZnieU1 450-1
..

Koniec łuku rozpoczynającego się w t. 449 jest w A niedokładny, o czym przekonuje chociażby porównanie z następną, identyczną figurą (patrz też t. 409-419). Wn1 (→Wf→Wa) przekazują dosłowne odczytanie tego łuku, jednak interpretację kontekstową, przyjętą przez nas w tekście głównym, uwzględniono w Wn2. Podział następnego łuku w t. 450 to dowolność Wn1 (→Wf) – mimo przejścia na nową stronę notacja A jest jednoznaczna. Przedłużenie w Wa pierwszego z dwóch łuków, powstałych w wyniku tego podziału, złagodziło skutki błędu Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 461

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Łuk od 1. nuty w Wf (→Wn,Wa)

początek łuku od 1. nuty

Łuk od 2. nuty proponowany przez redakcję
..

Wcześniejsze niż w poprzednich taktach rozpoczęcie łuku to zapewne skutek niewłaściwego odczytania [A].

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 466-477

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Łuki Wa

!!!   [miniatura ta co przy widełkach, tylko z numerem taktu i dodaną (po odstępie) drugą częścią: 2 ostatnie akordy t. 476 i seksta 477.

Tu łuki kończące się w 468 (jakby obejmujący kropki przedłużające półnutę, ale poziomy) i 476 (obejmujący ostatnią ćwierćnutę)]

KG

!!!   [468-9 = TGTU,

476-7 tr (dotyczy tylko kliszy) łuk od ostatniej pauzy w t. 473 do końca t. 476  /  red = Wa]

Wf i Wn

!!!!   [TGTU]
..

W tekście głównym podajemy konsekwentne i naturalne łukowanie Wf (i Wn). W Wa łuki nad chorałowymi frazami w tych taktach są krótsze, tak jak to się zdarzało już wcześniej (np. w t. 226). W KG łuk w t. 474-476 (t. 476 jest ostatni na stronie) jest niejednoznaczny – jego koniec sugeruje kontynuację, ale w t. 477 nie ma dalszego ciągu, a ponadto równie zamaszyście jak koniec napisany jest też początek, co nakazuje ostrożność w jego interpretacji. Przyjmujemy – inaczej niż Wn – że łuk ten obejmuje tylko 3 takty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 485-486

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 i  w A, odczyt dosłowny

EZnieU

 i > w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

 i > w Wn1

EZnieU1 (3 znaki) + EZnieU2 (1 akcent)

 i > w Wf

EZnieU1 + EZnieU3

 i  w Wa

EZnieU1 + akcent długi 485 EZnieU

 w Wn2

EZnieU1
..

Zdaniem redakcji, wirtuozowski rozmach i blask wymagają tu raczej akcentów niż diminuend, toteż w tekście głównym interpretujemy wszystkie znaki A jako akcenty (długie i krótkie). Wydrukowane w Wn (→Wf→Wa) znaki , jeszcze wydłużone w stosunku do notacji A, tym bardziej utrudniają odczytanie prawdopodobnego zamysłu kompozytora. Przesunięcia akcentu pod koniec t. 485 są z pewnością wynikiem niedokładności sztycharzy Wn1 i Wf1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niedokładności Wa