Zagadnienia : Niedokładności Wa

t. 384-385

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

po 4. ósemce w Wf

pod 4. ósemką w Wn i Wa

gwiazdka w t. 384 i 385 pod 4. ósemkami

..

W Wn i Wa wcześniejsze umiejscowienie znaków  ma w tych taktach charakter przypadkowej niedokładności, wynikającej z niezręcznego rozplanowania nut. Podobnie w t. 392-393.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 387

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

pod 4. ósemką w Wf

 

po 4. ósemce w Wn i Wa

..

Nieznaczne przesunięcie znaku  to niedokładność Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 391

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Akcent krótki w Wa

!!!   [miniat : jak poprzednio ( jak w t. 33 i 375]]    [oraz bez łuków i bez "p"]

Akcent długi w Wf i Wn 

..

Wa ma tu akcent krótki.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa

t. 394-395

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaków pedalizacji w Wf

!!!   miniat: ostatnia ósemka 394 i 2 ósemki 395, tylko dolna 5-linia.                  Tu pusta klisza 

  w Wn

gwiazdka po 6. ósemce 394, Ped jak TGTU, bez nawiasów

    w Wa

gwiazdka jak TGTU, Ped pod 2. ósemką 395, bez nawiasów

..

Brak zmiany pedału na przejściu taktów jest z pewnością niedopatrzeniem. Niedokładności w oznaczeniach pedalizacji można w związku z tym podejrzewać także w t. 390, 398 i 399, mimo że tam nie sugerują błędnego wykonania. Odpowiednie uzupełnienie wprowadzono zarówno w Wn, jak i w Wa (w tym ostatnim niedokładnie).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 397-398

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 w t. 397 w A (→WnWf)

!!!   miniat: nic.                     TGTU

 w obu taktach w Wa

ff pod półnutą c2 w obu taktach

..

Wskazówkę  umieszczono w Wf przed akordem na 3. mierze t. 397. Tego typu umiejscowienie nie jest niczym niezwykłym, jednak w zestawieniu z niewielkimi odstępami między nutami mogło to zmylić sztycharza lub adiustatora Wa. Powtórzenie  w t. 389, również pod półnutą c2, sugeruje, że takie umiejscowienie uznano za bardziej prawdopodobne ze względu na brak jakiegokolwiek zaakcentowania tych półnut, inaczej niż w analogicznych t. 53-54 i 57-58, w których Wa ma  i 401-402, w których są akcenty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wa