mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 128-129

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed es1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 128-130

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk z końcówką tenuto w A

!!!   miniat: jak widać                                     TGTU

2 całotaktowe łuki w Wn1 (→Wf)

129 od e2 do des3; 130 od pierwszego c3 do półnuty

Cało- i półtaktowy łuk w Wa

Łuk w Wn2

jak TGTU, ale tylko do półnuty (EZnieU2)
..

W tekście głównym podajemy łuk A, wyznaczający zakres frazy, z charakterystycznym zakończeniem wskazującym na konieczność dokładnego wytrzy­ma­nia ostatniej, długiej nuty (łuk-tenuto). Dwa cało­tak­towe łuki Wn (→Wf, powtórzone niedokładnie w Wa) pozbawiły łukowanie Chopinowskie wszystkich niuan­sów. W Wn2 przywrócono w zasadzie łuk Chopinow­ski (bez przedłużonego zakończenia "tenuto").

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Łuki tenuto

t. 128-129

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk do t. 129 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.            TGTU (prawy koniec 128 i koniec łuku w 129)

Łuk do końca t. 128 w Wn1 (→Wf→Wa)

krótszy prawy koniec 128 (do g1), najpierw nieco mniej skręcający w dół, na końcu z gustownym zaokrągleniem :)
..

Zakończenie łuku przed ostatnią nutą tego unisonowego pochodu to z pewnością niedokładność. Obie zmiany, jakim łuk A został poddany w Wn1, to deformacje typowe dla sztycharza tego wydania – podział długiego łuku i dopasowanie do struktur metrycznych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 128

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Atut brak  obniżającego fis2 na f2, co poprawiono już w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 128

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

 w połowie taktu w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                EZnieU

 na początku taktu w Wn3
..

Porównanie z określeniami dynamicznymi w analogicznych t. 132, 136 i 140 wskazuje zdaniem redakcji na niedokładne umiejscowienie znaku  w większości źródeł. Przyczyną mogło być zastosowanie w [A] konwencji plasowania określeń wewnątrz, a nie na początku obszaru ich obowiązywania. Dlatego w tekście głównym uwzględniamy przesunięcie znaku przyjęte w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie