Wf1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 128

 w połowie taktu w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.                EZnieU

 na początku taktu w Wn3

Umiejscowienie określenia  w większości źródeł budzi wątpliwości, zwłaszcza przy uwzględnieniu wskazówek dynamicznych w analogicznych t. 132, 136 i 140, w których taki sam znak umieszczony jest na 2. ósemce taktu (t. 132) lub na początku (t. 136 i 140). Z porównania wszystkich czterech miejsc wynika, że: 

  • zasadniczy schemat dynamiczny tych fraz jest jednakowy – --cresc.;
  • w ramach tego schematu, spośród określeń definiujących bezwzględny poziom dynamiki tylko pierwsze dwa  nie są czytelnie powiązane z początkiem pasażu;
  • późniejsze wskazanie  w pierwszych dwóch frazach nie może wskazywać na jakieś niuanse dynamiczne, gdyż zacierałyby one wyrazistość nadrzędnego schematu.

Najprawdopodobniej więc notacja t. 128 i 132 jest niedokładna, czego przyczyną było zdaniem redakcji użycie przez Chopina dawniejszej konwencji notacyjnej, w myśl której określenia wykonawcze stawiano wewnątrz, a nie na początku obszaru ich obowiązywania.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Znaki położone centralnie

notacja: Określenia słowne

Przejdź do tekstu nutowego

.