|
t. 13-15
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll
..
W t. 15, na końcu linijki, Fontana w KF zakończył łuk w sposób niejednoznaczny – łuk sięga dość daleko poza ostatni zapisany akord, co mogłoby oznaczać kontynuację, ale też nie dochodzi nawet do końca linijki, co sugeruje zakończenie łuku. Ponieważ w nowej linii dokończenie łuku zostało pominięte, w Wn łuk doprowadzono tylko do ostatniego zapisanego akordu – półnuty (z oznaczeniem tremola ósemkowego) na początku 2. połowy taktu. Brak łuku w KGS to niedopatrzenie kopistki, która w drugiej części Preludium pominęła większość łuków l.r. O niewątpliwym rozproszeniu uwagi świadczy wpisanie obejmującego t. 16, końcowego fragmentu tego łuku. Patrz też t. 17-23. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KF , Błędy KGS |
|||||||||||||||||||
|
t. 16
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll
..
Zakres widełek kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Błędy Wa , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany , Niedokładności A |
|||||||||||||||||||
|
t. 16
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll
..
Pionowa kreseczka w symbolu użytym przez Chopina na oznaczenie obiegnika oznacza podwyższenie dolnej nuty ozdobnika (por. Nokturn Des op. 27 nr 2, t. 7). Ponieważ w obiegnikach nie używa się zwiększonych sekund, jest niemal pewne, że Chopin nie miał na myśli formalnego podwyższenia g1 na gis1, lecz chciał zaznaczyć, że dolna nuta wypada w odległości małej, a nie wielkiej sekundy, co daje gisis1 jako zamierzoną nutę. W Wf (→Wa) i w Wn ani nie odtworzono dokładnie Chopinowskiego symbolu, ani nie zaznaczono podwyższenia dolnej nuty. W tekście głównym odtwarzamy zapis Chopinowski we współcześnie stosowanej formie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Obiegnik |
|||||||||||||||||||
|
t. 16-19
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll
..
W zapisie A nie jest całkiem jasne, w którym miejscu Chopin chciał rozpocząć stretto, ani dokąd mają sięgać kreseczki wyznaczające jego zakres. Nie dziwi zatem, że pozostałe źródła odtwarzają te szczegóły w różny sposób, co traktujemy jako niedokładności z wyjątkiem wyraźnie sprzecznego z zapisem KF doprowadzenia kreseczek w Wn aż do początku t. 19. W tekście głównym przyjmujemy, że stretto należy łączyć raczej z g2 niż ais1, a kreseczki sięgają do fis1 w t. 18. Największe odstępstwo od notacji Chopinowskiej widzimy w KGS, w której stretto wpisane jest na środku 1. połowy t. 16, a kreseczki dopiero w 2. połowie t. 17, tak iż właściwie nie jest jasne, że należy je traktować łącznie (w kopii tej, tak jak w Wf, cała wskazówka umieszczona jest pomiędzy pięcioliniami). Było to podyktowane przypuszczalnie brakiem miejsca pomiędzy pięcioliniami. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niedokładności A , Błędy KGS |
|||||||||||||||||||
|
t. 16-17
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll
..
W A t. 16 kończy linijkę, a łuk l.r., wyraźnie przeciągnięty poza koniec taktu, sugeruje kontynuację. W t. 17 nie ma jednak dokończenia tego łuku, tak iż nie wiadomo, czy Chopin zapomniał je wpisać, czy też niedokładna jest z rozmachem napisana końcówka łuku w t. 16 (por. np. Scherzo b op. 31, t. 60, 369). Możliwe również, że Chopin zmienił koncepcję łuku wraz z dodaniem oktawy na początku t. 17 – nad pierwotną wersją 1. ósemki w A widoczne jest skreślenie, które mogło dotyczyć dokończenia łuku. W tekście głównym podajemy łuk do końca t. 16, wersję Wf (→Wa) można jednak uważać za dopuszczalny wariant. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
w 
. Tak też to zinterpretowano zarówno w 
z [
] w 
