Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 10-12
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll
..
Dłuższy łuk As to przypuszczalnie wersja pierwotna, dotycząca skreślonej wersji linii melodycznej w t. 10-11. Wskazuje na to drugi łuk na przejściu t. 11-12, który rozpoczyna się dopiero nad ćwierćnutą a1, dopisaną (lub pozostawioną) jako obowiązująca po poprawkach. Najprawdopodobniej oznacza to, że także ten drugi łuk został dopisany już po poprawkach, przypuszczalnie w intencji zastąpienia nim pierwszego, dłuższego łuku. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
t. 16-19
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll
..
W zapisie A nie jest całkiem jasne, w którym miejscu Chopin chciał rozpocząć stretto, ani dokąd mają sięgać kreseczki wyznaczające jego zakres. Nie dziwi zatem, że pozostałe źródła odtwarzają te szczegóły w różny sposób, co traktujemy jako niedokładności z wyjątkiem wyraźnie sprzecznego z zapisem KF doprowadzenia kreseczek w Wn aż do początku t. 19. W tekście głównym przyjmujemy, że stretto należy łączyć raczej z g2 niż ais1, a kreseczki sięgają do fis1 w t. 18. Największe odstępstwo od notacji Chopinowskiej widzimy w KGS, w której stretto wpisane jest na środku 1. połowy t. 16, a kreseczki dopiero w 2. połowie t. 17, tak iż właściwie nie jest jasne, że należy je traktować łącznie (w kopii tej, tak jak w Wf, cała wskazówka umieszczona jest pomiędzy pięcioliniami). Było to podyktowane przypuszczalnie brakiem miejsca pomiędzy pięcioliniami. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niedokładności A , Błędy KGS |
|||||||||||||||||||
t. 18
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
t. 19
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll
..
Łuk As rozpoczyna się mniej więcej w połowie taktu, tak iż można by go odczytać jako biegnący od półnuty fis1. Zdaniem redakcji, łuk o takim zasięgu dotyczył pierwotnej wersji końcówki taktu, tak iż gdy po jej skreśleniu pozostała tylko ćwierćnuta a1, łuk siłą rzeczy rozpoczyna się od niej. Łuk biegnący od ćwierćnuty a1 ma również Wn, jest to jednak wynik rutynowej adiustacji, dopasowującej zapis do pewnych ogólnych konwencji notacyjnych. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |