Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 22
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Wyraźny akcent w KK pozwala uznać dłuższy znak w KJ za akcent długi, który podajemy w tekście głównym. W KB i WL znak odtworzono jako krótkie widełki diminuendo. Por. t. 26. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje WL |
||||||||||||||||
t. 23-24
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Rękopisy przekazujące tekst [A2] są dość zgodne, jeśli chodzi o zakresy widełek dynamicznych w tych taktach (w A1 nie ma znaków). Całotaktowe znaki WL to dowolność Kolberga lub sztycharza. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Bałakiriewa , Adiustacje WL |
||||||||||||||||
t. 25-26
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Widełki w t. 25 zostały wyjątkowo zgodnie przekazane w źródłach, choć można się zastanawiać, czy znak ma sięgać do końca taktu, czy tylko do ćwierćnuty gis1. Natomiast drugi znak w t. 26 jest w kopiach na tyle krótki, że mógłby być również akcentem długim, który należałoby wówczas odnieść do początku trioli. Brak znaku w WL może być przeoczeniem lub adiustacją Kolberga, jeśli uznał on, że po na początku taktu drugi znak jest niepotrzebny. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Zakresy widełek dynamicznych |
||||||||||||||||
t. 26
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Znaki w KJ i KK wyglądają jak akcenty długie, choć ten w KJ wpisany jest o ósemkę dalej. Po porównaniu z podobnym t. 22 za dokładniejszy uznajemy znak KK. Wersje KB i WL nie mogą być autentyczne, jednak widełki diminuendo w WL stanowią jedną z możliwych interpretacji rękopisów. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności KJ , Adiustacje Bałakiriewa |
||||||||||||||||
t. 29-30
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Akcent w t. 30 jest w KJ i KK wyraźnie krótszy niż znak w t. 29, toteż interpretujemy je jako akcent długi i krótki. Jest to zgodne z kontekstem harmonicznym i rytmicznym akcentowanych nut – e2 w t. 29 tworzy pełne napięcia opóźnienie, podczas gdy dis2 w t. 30 jest tylko taneczną synkopą. W KB i WL znak w t. 29 odtworzono jako widełki diminuendo, przy czym w WL wydłużono go tak, by wypełniał całą 2. połowę taktu (por. t. 23-24). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Bałakiriewa , Adiustacje WL |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »