


![]() |
Bez znaku w A1 !!! miniat: Corel, pół taktu, tylko górna 5-linia. UWAGA!!! Wszystkie Corelowe miniatury wersji pr.r. A1 robić w rytmie A1, a pozostałe w rytmie A2 (tam gdzie są różnice) Tu bez kliszy |
|
![]() |
Akcent długi w KJ |
|
![]() |
Krótki akcent w KK EZnieU |
|
![]() |
EZnieU |
Tak jak w pierwszej części utworu, w t. 22-32 zakresy widełek dynamicznych, a także rozróżnienie znaków od akcentów (długich lub krótkich) stanowi trudny problem, gdyż kopie najbliższe [A2] albo nie grzeszą dokładnością jak KJ, albo są bardzo gęsto zapisane jak KK. Jeśli, co wydaje się prawdopodobne, [A2] był równie gęsto zapisany jak KK, to trudności w interpretacji tych znaków pojawiały się już przy jego odczytywaniu. Wersje KB i WL są w widoczny sposób skażone ingerencjami Bałakiriewa lub Kolberga, wykraczającymi poza próbę wiernej interpretacji zapisu. Wersja proponowana w tekście głównym to wynik naszej analizy tych znaków, uwzględniającej zapisy KJ i KK skonfrontowane z Chopinowskimi zwyczajami w tym względzie, znanymi z innych dzieł. W całym tym fragmencie zwraca uwagę całkowity brak tego rodzaju znaków w A1.
W omawianym takcie wyraźny akcent KK pozwala uznać dłuższy znak w KJ za akcent długi. W KB i WL znakowi nadano postać widełek diminuendo, dopasowując ich długość do 1. miary taktu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje WL
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki