mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 20

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.              krótki zamiast długiego

Akcent długi proponowany przez redakcję
..

Długa, lokalnie najwyższa nuta to typowe miejsce dla najczęściej używanego przez Chopina znaku – akcentu długiego. Dlatego, podejrzewając niedokładne odtworzenie zapisu przez sztycharza Wf, w tekście głównym proponujemy akcent długi.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 21

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ostatnia miara, tylko górna 5-linia, bez wideł.              Tu pusta klisza 

Kropki w WfD

TGTU ale bez nawiasów

Wariantowa propozycja redakcji
..

Kropki staccato nad dwiema ostatnimi ósemkami zostały dopisane w WfD najprawdopodobniej przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 23

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS, prawdopodobne odczytanie

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 3 miary, tylko górna 5-linia, bez wideł.           Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wa

nad fis2 531 z łuczkiem nad tymi trzema palcami, potem po kolei 2 3 4 5 4 2 3 (od ósemki gis2 do końca kwintoli)
..

Palcowanie dopisane ołówkiem w WfS jest bardzo słabo widoczne. Najprawdopodobniej są tam 4 cyfry, z których najpewniejsza wydaje się druga – 3. palec nad ais2. Podana propozycja odczytania łączy zgodność z dostrzegalnymi elementami wpisu z naturalnością pianistyczną. Palcowanie Fontany w Wa zdaje się potwierdzać odczytanie pierwszych dwóch cyfr WfS, można je również uważać za alternatywną interpretację kolejnych.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 23

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

Widoczne w Wf ślady zmian w druku dowodzą, że początkowo przednutkę wydrukowano – najprawdopodobniej omyłkowo – na wysokości fis1.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf

t. 23

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wf partia l.r. jest w 2. połowie taktu źle podpisana w stosunku do pr.r. – ostatnia ósemka fis wypada już pod punktowaną ósemką cis3. Niedokładność poprawiono w Wn i Wa, a znak wskazujący właściwą synchronizację wpisany jest w WfH.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Znaki synchronizacji , Dopiski WfH