mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 9

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

gis powtórzone w Wf (→Wn)

!!!   miniat: nic.                 TGTU

gis przetrzymane w Wa

łuk przetrzymujący gis
..

Nic nie wskazuje na ewentualną autentyczność łuku Wa. Trudno też powiedzieć, czym się kierowano, dodając ten łuk – w analogicznym t. 4 h nie jest przetrzymane.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 16

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez znaku w Wf (→Wn)

!!!   miniat: nic.         Tu pusta klisza 

Arpeggio w Wa

Na lewo od palcowania = EZnieU1
..

Arpeggio dodane w Wa jest zapewne dowolnym dodatkiem, o czym świadczą Chopinowskie korekty Wf:

  • usunięcie znaku arpeggia, wydrukowanego początkowo – być może omyłkowo – przed tym akordem; ślady tego zabiegu są w Wf wyraźnie widoczne;
  • cyfra 1 dodana przed tercją dis1-fis1 w ostatniej fazie korekt (nie ma jej w Wn); w tym kontekście może ona oznaczać tylko równoczesne uderzenie tej tercji 1. palcem.

Decymowy akord, również bez arpeggia i z oznaczonym przez Chopina klamerką równoczesnym uderzeniem 1. palcem małej tercji na czarnych klawiszach, występuje w Preludium A op. 28 nr 7.
Podobnie w analogicznym t. 57, patrz też uwaga poniżej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 16

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

1 w Wf

!!!   miniat: ten akord z palcowaniem.         Tu 1 jak TGTU, ale bez klamerki i trochę bliżej nut (jak EZnieU)

Bez palcowania w Wn

1-2-4-5 w Wa

EZnieU

1[ proponowane przez redakcję
..

Podany w Wf 1. palec koło nuty dis1 oznacza zdaniem redakcji wykonanie tym palcem równocześnie tercji dis1-fis1. To samo sugeruje palcowanie dodane przez Fontanę w Wa. Brak palcowania w Wn może oznaczać, że cyfrę w Wf Chopin dodał w ostatniej fazie korekt. Podobnie w analogicznym t. 57.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 16-17

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Łuk dis2-gis2 w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 2. połowa t. 16 i pierwszy akord 17, tylko górna 5-linia, bez palców i dynamiki.           EZnieU              

Łuk fis2-gis2 w Wa

EZnieU1

Łuk dis2-h1 proponowany przez redakcję

EZTU              
..

Z notacji Wf (→Wn) nie wynika jasno, z którymi nutami należy łączyć końce łuku. Odczytany dosłownie, łuk prowadzi od dis2 wewnętrznego głosu do gis2 sopranowej kantyleny. Nie jest to niemożliwe, zwłaszcza że podział na głosy nie jest tu ściśle zanotowany – Chopin wydzielił górny głos tylko w 2. połowie t. 16, gdzie było to konieczne ze względu na różne wartości rytmiczne. Uwzględniając jednak możliwość niedokładnego odtworzenia pisowni [A], co w podobnych sytuacjach nieraz się zdarzało, można ten łuk sensownie przydzielić do górnego głosu, jak to zrobiono w Wa, lub do wewnętrznego pochodu tercjowego h1-dis2 – a1-cis2 – gis1-h1, co proponujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 17

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez łuku w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.       Tu pusta klisza 

Łuk w Wa i Wn3

TGTU bez nawiasów

Łuk proponowany przez redakcję
..

W tekście głównym proponujemy całotaktowy łuk l.r. na wzór autentycznych łuków, obejmujących figury o zbliżonym rysunku w t. 20 i 23-25. Uzupełnienie to wprowadzono także w Wa i Wn3. Podobnie w analogicznym t. 58.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn