Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 16

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

1 w Wf

!!!   miniat: ten akord z palcowaniem.         Tu 1 jak TGTU, ale bez klamerki i trochę bliżej nut (jak EZnieU)

Bez palcowania w Wn

1-2-4-5 w Wa

EZnieU

1[ proponowane przez redakcję

..

Podany w Wf 1. palec koło nuty dis1 oznacza zdaniem redakcji wykonanie tym palcem równocześnie tercji dis1-fis1. To samo sugeruje palcowanie dodane przez Fontanę w Wa. Brak palcowania w Wn może oznaczać, że cyfrę w Wf Chopin dodał w ostatniej fazie korekt. Podobnie w analogicznym t. 57.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 16

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: nic.              TGTU

Bez palcowania lekcyjnego

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 16-17

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Łuk dis2-gis2 w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 2. połowa t. 16 i pierwszy akord 17, tylko górna 5-linia, bez palców i dynamiki.           EZnieU              

Łuk fis2-gis2 w Wa

EZnieU1

Łuk dis2-h1 proponowany przez redakcję

EZTU              

..

Z notacji Wf (→Wn) nie wynika jasno, z którymi nutami należy łączyć końce łuku. Odczytany dosłownie, łuk prowadzi od dis2 wewnętrznego głosu do gis2 sopranowej kantyleny. Nie jest to niemożliwe, zwłaszcza że podział na głosy nie jest tu ściśle zanotowany – Chopin wydzielił górny głos tylko w 2. połowie t. 16, gdzie było to konieczne ze względu na różne wartości rytmiczne. Uwzględniając jednak możliwość niedokładnego odtworzenia pisowni [A], co w podobnych sytuacjach nieraz się zdarzało, można ten łuk sensownie przydzielić do górnego głosu, jak to zrobiono w Wa, lub do wewnętrznego pochodu tercjowego h1-dis2 – a1-cis2 – gis1-h1, co proponujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 17

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez łuku w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.       Tu pusta klisza 

Łuk w Wa i Wn3

TGTU bez nawiasów

Łuk proponowany przez redakcję

..

W tekście głównym proponujemy całotaktowy łuk l.r. na wzór autentycznych łuków, obejmujących figury o zbliżonym rysunku w t. 20 i 23-25. Uzupełnienie to wprowadzono także w Wa i Wn3. Podobnie w analogicznym t. 58.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 18

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: nic.                 (2) pod e, 2. ósemką, wielkość i krój "Chopinowska"

Bez palcowania lekcyjnego

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH