mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 26

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.               TGTU (3 cyfry w nawiasie)

Palcowanie wpisane do WfD

tylko 1 4 w nawiasie (EZnieU)

Bez palcowania lekcyjnego
..

Zbieżność z palcowaniem WfD daje, zdaniem redakcji, wystarczającą gwarancję autentyczności wpisu WfH, toteż uwzględniamy go w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Dopiski WfH

t. 26

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.              krótki zamiast długiego

Akcent długi proponowany przez redakcję
..

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 26-27

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez palcowania

!!!   miniat: ostatnia ósemka 26 + pierwsza 27, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                Tu pusta klisza 

Palcowanie Wa

EZnieU (2 piątki)
..

Palcowanie podane w Wa jest bardzo naturalne i prawdopodobnie Chopin właśnie tak wyobrażał sobie wykonanie tego szczegółu. Nie daje to jednak pewności, że Fontana dysponował jakąś wskazówką od Chopina w tej kwestii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 29

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Czterodźwięk w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez widełek i fz.       Tu pusta klisza 

Pięciodźwięk w WfH

h2 EZnieU
..
Wariant wpisany w WfH nosi znamiona autentyczności. Prowadzenie melodii wewnątrz rozleglejszych akordów, często o rozpiętości nony pomiędzy skrajnymi dźwiękami, należy do charakterystycznych chwytów kompozytorsko-pianistycznych Chopina (por. np. Ballada g op. 23, t. 114 i 174, Preludium Fis op. 28 nr 13, t. 30-32, Sonata b op. 35, cz. III, t. 19-20, Preludium cis op. 45, t. 79).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 29

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.                krótki odwrócony akcent nad akordem (zamiast długiego)

Akcent długi proponowany przez redakcję
..

Niewielkie odstępy między nutami w Wf utrudniają ocenę rozmiaru i umiejscowienia znaku, wyglądającego jak odwrócony akcent. W tym kontekście melodycznym i harmonicznym znak w [A] mógł oznaczać odwrócony akcent (krótki lub długi) względnie widełki , obejmujące swym działaniem pierwszą miarę taktu lub drugą, lub obie. Zdaniem redakcji, najbardziej prawdopodobne wydaje się użycie odwróconego akcentu długiego.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Odwrócenie znaku