mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 111

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do przedostatniej ósemki w A

!!!   miniat: te 5 ósemek, tylko dolna 5-linia, z palcami!, ale bez forte.                  tu krótszy łuk

Dłuższy łuk w Wn (→Wf→Wa)

TGTU
..

Dłuższy łuk Wn (→Wf→Wa) to prawdopodobnie typowa niedokładność sztycharza Wn1, jednak palcowania dodane tu później przez Chopina – na ostatniej ósemce w korekcie Wf (→Wa) i na pierwszej sekście w WfD – pozwalają uznać ten łuk za zaakceptowany przez kompozytora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 115-116

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ciągły łuk w A

!!!   miniat: nic.                EZTU lewy koniec (trzeba podział zrobić)

2 łuki w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU (cały 115 i lewy koniec 116)
..

Podział łuku na kresce taktowej to typowa dowolność Wn (→Wf→Wa), w tym wypadku usprawiedliwiona nie do końca oczywistą notacją A na przejściu stron.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 115-116

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: jw.                          łuki (tylko frazowe jak na miniaturze)

Łuki A, interpretacja proponowana przez redakcję

EZTU

Łuki Wn1 (interpretacja kontekstowa→

Wf→Wa)

pierwszy EZTU, drugi = war_11

Łuk Wn2

jak na miniaturze (był sklejany...)
..

Łuki l.r. (także ten przetrzymujący) są w tych taktach zapisane niedokładnie lub błędnie w większości źródeł. Warianty związane z przetrzymaniem lub powtórzeniem es1 na przejściu t. 115-116 ujmujemy w sąsiedniej uwadze. Jeśli chodzi o łuki motywiczne, to wspomniane niedokładności powodują, że właści­wie każdą z czterech przedstawionych wersji można uważać za interpretację notacji A. W tekście głów­nym, będącym zarazem najprawdopodobniejszym zdaniem redakcji odczytaniem intencji Chopina, podajemy łuki zgodne z naturalnym rozczłonko­waniem motywów, wynikającym z przebiegu harmonicznego i pozycji ręki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 116-117

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do seksty w t. 117 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                    EZTU = prawy koniec łuku 116 + końcówka w 117 oraz lewy koniec 117

Łuk do końca t. 116 w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU = prawy koniec 116 + lewy koniec 117
..

Podział łuku na kresce taktowej to typowa dowolność Wn1 (→Wf→Wa). Pominięto także kropkę staccato w t. 117, co całkowicie zniekształciło obraz frazowania w tym fragmencie. W Wn2 łuk doprowadzono do ósemki w t.117, zgodnie z A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 118

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ciągły łuk w A

!!!   miniat: 1. połowa t. 118, tylko górna 5-linia, ciągły łuk obniżyć.                         Tu EZTU = prawy koniec łuku

Łuki rozdzielone w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU = prawy koniec pierwszego i cały drugi
..

W tym wypadku zmiana łukowania wprowadzona w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) może pochodzić od Chopina. Wskazują na to:

  • intensywne korekty łuków w Wn1 w następnej linijce (t. 119-121);
  • nietypowe dla maniery sztycharza Wn1 miejsce podziału łuku (nie na kresce taktowej czy w połowie taktu);
  • widoczna w A poprawka na początku t. 117 – łuk z poprzedniego taktu pierwotnie dochodził do szesnastki e1. Sugeruje to, że Chopin rozważał rozpoczęcie nowego łuku od 2. ćwierćnuty taktu (wraz z nowym akordem l.r.), a więc właśnie tak, jak to widzimy w Wn1 w t. 118.

Z drugiej strony, wyraźne i niepoprawione błędy w odtworzeniu łuków w poprzedzających to miejsce t. 115-117 nakazują ostrożność w ocenie łukowania Wn1. Z tego względu w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczny łuk A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Autentyczne korekty Wn