Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 1-22

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wn całe pierwsze Tutti jest zapisane czcionką normalnej wielkości, wyraźnie wbrew notacji A i powszechnie stosowanym zasadom publikacji solowych wersji dzieł z akompaniamentem orkiestry. Dlatego traktujemy to jako oczywistą pomyłkę, którą odtwarzamy jedynie w wersji "transkrypcja". Można się dziwić, że nie zwrócono na to uwagi, przygotowując Wn2, starannie na ogół zadiustowane na podstawie A. W Wf (→Wa) błędu tego nie powtórzono, co wydaje się być decyzją wydawcy, być może konsultowaną z Chopinem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wf

t. 1-3

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk l.r. w A

!!!   miniat: jak widać.                  EZTU (jak na miniat.)

Łuki w Wn1 (→WfWa)

Wn transkrypcja

Łuki w Wn2

jak war. 22, ale górny łuk tylko w t. 2 (nie liczymy tego długiego nad pr.r.)

Alternatywna propozycja redakcji

..

Widząc poprowadzony nad partią l.r. łuk A, w tej postaci niemożliwy do odtworzenia w druku, sztycharz Wn1 (→WfWa) rozdzielił go dla ułatwienia na trzy części. Dolny łuk to zdaniem redakcji dodatek Chopina, który dopisał łuk, potwierdzający wyrażoną w A wolę objęcia partii l.r. jednym łukiem. Nie wydaje się przy tym, by Chopinowi mogło zależeć na podwójnych łukach – górne, podzielone łuki pozostawiono najprawdopodobniej, by uniknąć nadmiernej komplikacji korekty, mógł o tym zdecydować albo sam sztycharz, albo Chopin. Dodany łuk, mimo że zasadniczo zgodny z łukiem A, jest jednak od niego dłuższy. Obie wersje mają przy tym sens, gdyż łuk A, prowadzony nad partią l.r., dochodzi do as, które jest następnie powtórzone, natomiast łuk Wn, biegnący od strony dolnego głosu, obejmuje całą linię basową, zgodnie z frazowaniem pr.r. W tej sytuacji w tekście głównym odtwarzamy łuk A, a łuk dodany w korekcie Wn1 proponujemy jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 1

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

w A

w Wn (→WfWa)

..

Zmiana metrum z  na  to jedna z charaktery­stycznych niedokładności pierwszych wydań dzieł Chopina – patrz np. Sonata b op. 35, cz. I, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , 4/4 czy 2/2 , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 3-4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A

!!!   miniat: nic.                   TGTU = łuk h-c1

Bez łuku w Wn (→WfWa)

..

Łuk, łączący w A 4. miarę t. 3 z akordem na początku t. 4, dotyczył pierwotnej (skreślonej) wersji ostatniej ćwierćnuty t. 3, w której nuta h przydzielona była do l.r. i zapisana na dolnej pięciolinii. Można się w związku z tym zastanawiać, czy w nowej pisowni akordu kończącego t. 3 znak ten miał również mieć zastosowanie. Ponieważ jednak Chopin łuku nie skreślił, uwzględniamy go w tekście głównym, dostosowując jedynie jego kształt do aktualnej notacji. Pominięcie łuku w wydaniach wydaje się jednak zrozumiałe wobec opisanej niejasności.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , Niedokładności A

t. 3-4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Jeden łuk w A (→Wn1)

!!!   miniat: nic.                     EZnieU

Dwa łuki w Wf (→Wa) i Wn2

EZTU (dwa łuki górą)

..

W tekście głównym podajemy rozdzielone łuki Wf (→Wa), korygowane zapewne przez Chopina. Podobne łuki ma również Wn2, prawdopodobnie w wyniku zbyt dosłownego odczytania A, w którym dopisana końcówka łuku nie styka się z poprzednią częścią. W Wa i Wn2 łuk w t. 4 umieszczono pod akordami – w Wa oprócz łuku nad akordami, w Wn2 jako jedyny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf