½A - Półautograf

Półautograf

Rękopis partytury Koncertu, przy­gotowany przez Chopina we współ­pracy z nieznanym kopistą jako podkład dla Wn1, prawdopodobnie w 2. połowie 1835 r.
½A dzielimy umownie na:
A – autograf Chopina partii solowej i uzupełniającego ją wyciągu fortepianowego fragmentów Tutti;
Rork – partie instrumentów orkiestrowych, będące rękopisem nieznanego kopisty z naniesieniami Chopina.

Więcej »

Wn - Wydanie niemieckie

Wydanie niemieckie

Breitkopf & Härtel, Lipsk, numer wydawniczy 5654:
Wn1 ‒ Pierwsze wydanie niemieckie, III 1836;
Wn1a ‒ Późniejsze (po 1840) nakłady Wn1 z niewielkimi retuszami graficznymi;
Wn2 ‒ Drugie wydanie niemieckie (ok. 1868), gruntownie zrewidowane.

Więcej »

Wf - Wydanie francuskie

Wydanie francuskie

Maurice Schlesinger, Paryż, numer wydawniczy M.S.1940:
Wf1 – Pierwsze wydanie francuskie, VIII 1836,
Wf2 – Skorygowany nakład Wf1, wkrótce po nim.

Trzy egzemplarze lekcyjne Wf2 z naniesie­niami pochodzącymi od Chopina:
WfD – Egzemplarz Camille
O'Méara-Dubois,
WfJ – Egzemplarz Ludwiki Jędrzejewicz,
WfS – Egzemplarz Jane Stirling.

Więcej »

Wa - Wydanie angielskie

Wydanie angielskie

Wessel & Co, Londyn, numer wydawniczy (W & Co. No. 1642):
Wa1 – Pierwsze wydanie angielskie, XI 1836,
Wa2 – Zrewidowany nakład Wa1, ok. 1864,
Wa3 – Poprawiony nakład Wa2, ok.1870.
Wa2 i Wa3, na okładce wskazany jest następca Wessla, firma Ashdown & Parry.

Więcej »

Filiacja źródeł

                             

Zasady tworzenia tekstu głównego
Koncertu f-moll op. 21, cz. I

Za podstawę przyjmujemy A jako źródło niekwestionowanej auten­tyczności, bardzo starannie przygotowane z myślą o publikacji. W tekście głównym uwzględniamy ponadto pewne lub bardzo prawdopodobne Chopinowskie korekty Wn1Wf1 i Wf2. Bierzemy także pod uwagę pochodzące od kompozytora naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych.