|
Ciągły łuk w A !!! miniat: 1. połowa t. 118, tylko górna 5-linia, ciągły łuk obniżyć. Tu EZTU = prawy koniec łuku |
|
|
Łuki rozdzielone w Wn (→Wf→Wa) EZnieU = prawy koniec pierwszego i cały drugi |
W tym wypadku zmiana łukowania wprowadzona w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) może pochodzić od Chopina. Wskazują na to:
- intensywne korekty łuków w Wn1 w następnej linijce (t. 119-121);
- nietypowe dla maniery sztycharza Wn1 miejsce podziału łuku (nie na kresce taktowej czy w połowie taktu);
- widoczna w A poprawka na początku t. 117 – łuk z poprzedniego taktu pierwotnie dochodził do szesnastki e1. Sugeruje to, że Chopin rozważał rozpoczęcie nowego łuku od 2. ćwierćnuty taktu (wraz z nowym akordem l.r.), a więc właśnie tak, jak to widzimy w Wn1 w t. 118.
Z drugiej strony, wyraźne i niepoprawione błędy w odtworzeniu łuków w poprzedzających to miejsce t. 115-117 nakazują ostrożność w ocenie łukowania Wn1. Z tego względu w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczny łuk A.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Poprawki A, Autentyczne korekty Wn
notacja: Łuki