Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 127

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do as2 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                    TGTU

Łuk do g2 w Wn1 (→WfWa)

do końca taktu

..

Przedłużenie łuku do końca taktu to charakte­rystyczna niedokładność Wn1 (→WfWa), poprawiona w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 128-130

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk z końcówką tenuto w A

!!!   miniat: jak widać                                     TGTU

2 całotaktowe łuki w Wn1 (→Wf)

129 od e2 do des3; 130 od pierwszego c3 do półnuty

Cało- i półtaktowy łuk w Wa

Łuk w Wn2

jak TGTU, ale tylko do półnuty (EZnieU2)

..

W tekście głównym podajemy łuk A, wyznaczający zakres frazy, z charakterystycznym zakończeniem wskazującym na konieczność dokładnego wytrzy­ma­nia ostatniej, długiej nuty (łuk-tenuto). Dwa cało­tak­towe łuki Wn (→Wf, powtórzone niedokładnie w Wa) pozbawiły łukowanie Chopinowskie wszystkich niuan­sów. W Wn2 przywrócono w zasadzie łuk Chopinow­ski (bez przedłużonego zakończenia "tenuto").

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Łuki tenuto

t. 131-132

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Kontynuacja łuku w A

!!!   miniat: nic.              TGTU 131 + EZTU 132

Nowy łuk w Wn (→WfWa)

131 tylko do g2 + 132 EZnieU

..

Tak jak w poprzednich taktach, podzielenie łuku A na dwie części to dowolność Wn (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki tenuto

t. 132

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Podział łuku po es1 w A i Wn2

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, bez pedału.        TGTU (2 łuki)

Podział łuku przed es1 w Wn1

do d1 (górą) i od es1 (dołem)

Zbiegnięcie łuków na es1 w Wf (→Wa)

Pierwszy TGTU, drugi war. 22

..

Nawet w tak zdawałoby sie oczywistej sytuacji sztycharz Wn1 podzielił łuki w połowie taktu, wbrew A i sensowi muzycznemu. Przedłużenie pierwszego łuku w Wf (→Wa), mimo że przywraca zakres łuku wpisany w A, jest prawdopodobnie kolejną niedokładnością.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 135-136

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A (możliwe odczytanie→WnWf) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: ostatnia ćwierćnuta 135 i półnuta 136, tylko dolna 5-linia, bez pedału.               Tu łuk nad wiązaniem ósemkowym EZnieU (wraz z obniżonym wiązaniem i skróconymi laskami)

Bez łuku w Wa1

Łuk A, odczytanie proponowane przez redakcję

TGTU

..

Zasięg i umiejscowienie łuku A są niejasne. Zdaniem redakcji, może on odnosić się do ósemek górnego głosu, jak to odczytano w wydaniach (oprócz Wa1, w którym łuk przeoczono), ale też do ćwierćnuty dolnego, prowadząc do półnuty b w następnym takcie. Analizując również zapis analogicznego fragmentu repryzy (t. 283-284), a także kilka innych aspektów notacji i struktury muzyki, redakcja zdecydowała się przyjąć do tekstu głównego tę drugą możliwość.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A